پی اچ دی مشاوره

درمان نشخوار ذهنی

درباره نشخوار ذهنی چه میدانید؟

تمامی انسان‌ها در زمان‌های مختلفی از زندگی با نشخوار ذهنی روبرو می‌شوند اما در صورتی که این اتفاق هرروز و برای مدت طولانی تکرار شود موجب اختلالات روانی و مشکلات بسیاری می‌شود.

نشخوار ذهنی چیست؟

نشخوار ذهنی فرایندی است که در طی آن افکار مزاحم و اغلب منفی به ذهن فرد حمله می‌کنند. این اتفاق ممکن است به دلایل مختلفی بیفتد اما بیشتر مواقع به عنوان پاسخی برای کاهش اضطراب و استرس به کار می‌رود اما نتیجه آن برعکس است. چرا که نشخوار ذهنی با افکار منطقی و هدفمند تفاوت‌هایی دارد و در آن فرد بیشتر به قضاوت خود یا دیگران و مکالمه‌های درونی می‌پردازد که با طرح پرسش‌های چرایی مانند «چرا این بلا سر من آمد»، «چرا در آن زمان واکنش مناسبی نشان ندادم»، «چرا او چنین واکنشی نشان داد» و… همراه است.

طرح چنین پرسش‌هایی نه تنها شما را به راه حل نزدیک نمی‌کند بلکه وقتی برای رسیدن به جواب تلاش می‌کنید به پاسخ قانع کننده‌ای نمی‌رسید که باعث درماندگی،‌ کلافه شدن یا اضطراب بیشتری می‌شود یا به این نتیجه می‌رسید که مقصر آن خودتان هستید. همچنین باعث تمرکز ذهن بر روی اتفاقات منفی شده و فرد گذشته را تلخ‌تر، حال را تاریک‌تر و آینده را ناامیدانه‌تر می‌بیند.

رابطه‌های فردی بستری مناسب برای رشد نشخوار ذهنی هستند و به همین دلیل بانوان (که به روابط خود بیشتر اهمیت می‌دهند) بیشتر دچار نشخوار ذهنی می‌شوند. معمولا روابط تقریبا گنگ هستند و شما هیچ‌گاه نمی‌توانید از احساس یا نظرات دیگران اطمینان حاصل کنید.

در فرایند نشخوار ذهنی افکار منفی که در ناخودآگاه ذهن وجود دارند، مانند تجارب تلخ گذشته یا شکست‌ها و بحث‌ها و… باعث ایجاد فکرهای منفی و طرح پرسش‌ها، قضاوت کردن یا دیگر امور بی تاثیر در جهت حل مشکل می‌شوند اما وقتی افراد موفق نمی‌شوند سعی می‌کنند دوباره صورت مسئله را پاک کنند. بدین ترتیب افکار به بخش ناخوداگاه ذهن فرستاده می‌شوند و این چرخه تکرار می‌شود. جهت آشنایی با تاثیرات، دلایل و درمان نشخوار ذهنی در ادامه همراه ما باشید.

تاثیرات نشخوار ذهنی

نشخوار ذهنی یک اختلال روانی محسوب نمی‌شود اما در صورت کنترل نشدن، میتواند تاثیرات منفی بسیاری بر روی زندگی افراد داشته باشد. برخی از مشکلاتی که ممکن است به دلیل نشخوار ذهنی اتفاق بیفتند عبارتند از:

• اضطراب

نشخوار ذهنی پاسخی به مشکلات و اضطراب‌هاست اما چون این افکار ناکارآمد هستند و حل مسئله را همراه ندارند بیشتر باعث بروز اختلالاتی مانند اضطراب می‌شوند. نشخوار ذهنی می‌تواند فکر کردن بیش از حد به تجربیات آزاردهنده گذشته، مسائل زمان حال یا استرس و نگرانی آینده باشد. به همین دلیل مشکلات بسیاری از جمله اضطراب ایجاد می‌شوند شود. توجه کنید اضطراب نیز زمینه‌ساز بیماری‌های دیگری می‌شود.

نشخوار ذهنی برای کاهش اضطراب اتفاق می‌افتد اما برعکس عمل می‌کند!

• دور شدن از حل مسئله

هنگامی که بیشترین تمرکز خود را روی قضاوت خود و افکارمان باشد یا مدام به دنبال دلیل اتفاقات بگردیم دیگر وقتی برای طرح راه‌حل مشکلات نمی‌ماند. البته منظور ما این نیست که دلیل اتفاقات اصلا مهم نیستند اما در نشخوار ذهنی به طور وسواس گونه‌ای تمرکز افراد بر روی بعد منفی اتفاقات و دلایل آنهاست که باعث از دست دادن مهارت حل مسائل می‌شود.

• افسردگی

همانطور که گفته شود با وجود اینکه نشخوار ذهنی اختلال روانی به حساب نمی‌آید، اما ممکن است باعث بوجود آمدن اختلالات روانی و روان‌تنی شود. از جمله این اختلالات دچار شدن به افسردگی است که به دلیل درماندگی ناشی از پیدا نکردن جواب، تمرکز بر روی اتفاقات منفی گذشته، نگرش منفی نسبت به زمان حال و… اتفاق می‌افتد.

نشخوار ذهنی احتمال بروز افسردگی را افزایش می‌دهد

• اختلال وسواس اجباری

این اختلال که تشابه بسیاری نیز به نشخوار ذهنی دارد، در صورت مقابله نکردن با نشخوار ذهنی بوجود می‌آید. در اختلال وسواس اجباری افراد از افکار خاص ویژه‌ای رنج می‌برند و شدت پریشانی آنها بیشتر از نشخوار ذهنی است. در صورتی که نشخوار ذهنی متوقف نشود ممکن است با تقویت شدن و تغییر شکل به وسواس اجباری تبدیل شود.

• اختلال شخصیت

برخی از اختلالات شخصیتی مانند: اختلال شخصیت خودشیفته، نمایشی و… در صورت نشخوار ذهنی شدیدتر می‌شوند.

• اختلال در تغذیه

اختلالات تغذیه میتوانند به دو دلیل بوجود آیند. برخی از افرادی که به نشخوار ذهنی می‌پردازند در رابطه با وزن و ظاهر خود دچار وسواس شده و به گرفتن رژیم‌های سخت و غیرمنطقی می‌پردازند. همچنین بیماری‌های روان‌تنی مانند مشکلات گوارشی، روده‌ای و.. برای این افراد پیش می‌آید.

اختلالات تغذیه و مشکل در رژیم غذایی از عوارض نشخوار ذهنی است

• اختلال خواب

بسیاری از افرادی که با مشکلات خوابیدن روبرو هستند می‌گویند قبل از خواب با افکار مزاحم دست و پنجه نرم می‌کنند و نشخوار ذهنی باعث می‌شود دیگر نتوانند به خواب بروند.

نشخوار ذهنی قبل از خواب باعث بی خوابی و مشکلات خواب می‌شود

• مشکلات در روابط و زندگی و…

همواره در طول زندگی، احساسات و افکار ما هستند که مسیر را مشخص کرده و فعالیت‌های ما حول آنها انجام می‌شود. حال وقتی ذهن خود را پر از افکار مسموم و منفی کنیم دیگر قادر به تصمیم‌گیری‌های درست نیستیم و در مقاطع بسیاری دچار مشکل می‌شویم. همچنین افرادی که برای مدت طولانی به نشخوار ذهنی می‌پردازند به مرور زمان با اطرافیان خود نیز به مشکل خورده و بسیاری از آنها را از دست می‌دهند. مبتلا شدن به بیماری‌های روان‌تنی نیز از دیگر آثار مخرب نشخوار ذهنی هستند.

روش‌های درمان نشخوار ذهنی

برای رها شدن از افکار مزاحم و درمان نشخوار ذهنی روش‌های متفاوتی وجود دارد. بهتر است از این روش‌ها در کنار یکدیگر استفاده کنید تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. در واقع استفاده از تنها یک روش باعث خسته شدن ذهن و قوی‌تر شدن افکار مزاحم می‌شود. بهترین روش‌ها برای مقابله با نشخوار ذهنی عبارتند از:

• روش ذهن آگاهی

برای کاهش نشخوار ذهنی می‌توانید به تماشای افکار خود که درحال گذشتن از آسمان ذهن شما هستند بپردازید. در این روش شما از افکاری که در ذهنتان دارید مطلع هستید اما بدون قضاوت آنها را تماشا می‌کنید. به افکار مزاحم اهمیت زیادی ندهید و سعی کنید افکار مثبت خود را افزایش دهید. بدین منظور از روش دوم استفاده کنید.

• انحراف نشخوار ذهنی و افزایش افکار مثبت

هنگامی که متوجه شدید درحال نشخوار ذهنی هستید، یا با دید منفی به اتفاقات نگاه می‌کنید مسیر خود را به سمت جاده روشن اندیشی و مثبت بینی منحرف کنید. برای مثال شما می‌توانید به نکات مثبت و رویدادهای مفید آن اتفاق فکر کنید و با جایگزین کردن نقاط روشن به جای افکار تیره ذهن خود را کنترل کنید.

• افزایش مهارت حل مسئله

بی اهمیت بودن نسبت به اتفاقات و نگرش مثبت بیش از حد نیز بدون مهارت حل مسئله کارامد نیستند. شما باید بتوانید با مشکلات خود مقابله کنید و برای آنها راه حلی بدست آورید. در این هنگام وقتی به مشکلات فکر می‌کنید سعی کنید حداقل یک راه حل عملی برای آن پیدا کنید تا این مهارت در شما افزایش یابد.

ارائه راهکار به جای گشتن دنبال دلیل مهارت حل مسئله را تقویت می‌کند

• روش ثبت افکار

ثبت افکار به صورت نوشتن یا نقاشی و کشیدن کاریکاتور و… باعث می‌شوند که تمرکز شما بر روی موضوعات کمتری باشد و به اتفاقات کمتری فکر کنید. همچنین با این کار یک امر ذهنی را به عینی تبدیل می‌کنید. با تبدیل شدن آنها شاید نتیجه بگیرید که آنها مشکلات بزرگی نیستند، علاوه بر آن احتمال بیشتری وجود دارد که دنبال راه حل باشید.

• ایجاد ماموریت جدید

وقتی خود را سرگرم کنید،‌ ذهنتان نیز مشغول شده و دیگر به اتفاقات منفی نمی‌اندیشید. شروع جدی برای یادگیری یک مهارت جدید، ملاقات با یکی از دوستان و حتی دیدن یک فیلم جذاب می‌تواند ماموریت جدید شما باشد.

• مراجعه به روان‌شناس

در صورتی که متوجه شدید مدت زمان زیادی است که دچار نشخوار ذهنی شده‌اید یا نمی‌توانید با خود درمانی با نشخوار ذهنی مقابله کنید، یک روان‌شناس خوب پیدا کنید و با کمک آن افکار مزاحم خود را دور بریزید.

ویژگی افراد درون گرا

افراد درونگرا چه کسانی هستند؟

درون گرایی یک ویژگی ذاتی است و استفاده از کلمه درمان برای آن ممکن است درست به نظر نرسد، اما با توجه به این موضوع که افراد درون گرا ممکن است با مشکلاتی در روابط اجتماعی،‌ شغلی و… روبرو شوند، از اصطلاح درمان درون گرایی استفاده می‌کنیم. توجه کنید که هیچ فردی کاملا درون گرا یا برون گرا نیست و شما می‌توانید با روش‌هایی که در ادامه ذکر می‌کنیم به جنگ مشکلات رفته و برون گرایی خود را افزایش دهید.

ویژگی‌های افراد درون گرا

در ابتدا به این نکته توجه کنید که هیچکس صد درصد درون گرا یا کاملا برون گرا نیست و بسیاری از افراد میانه هستند. اما افرادی که درون گرایی غالب‌تری دارند ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند. بسیاری از افراد هم درون گرایی خود را دوست دارند اما اگر به دنبال تغییر آن هستید، بهتر است ابتدا به علت به وجود آمدن این حس تنفر از درون گرایی بپردازیم. در بخش بعدی مقاله نیز راه‌کارهایی برای افزایش مهارت‌های برون گرایی و حل مشکلات بوجود آمده  ارائه شده است.

افراد درون گرا بیشتر ترجیح می‌دهند در دنیای درونی خود وقت بگذرانند یا به جای صحبت کردن، بیشتر وقت خود را به خواندن یا فکر کردن اختصاص دهند. همچنین اغلب این افراد به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، جمع‌های خانوادگی و… علاقه‌مند نیستند. برخی افراد در این زمینه بسیار افراطی عمل می‌کنند و در واقع درون گرایی آنها تبدیل به فرار از دیگران می‌شود. برای مثال ممکن آنها وقتی به خانه‌شان می‌روید تظاهر کنند حضور ندارند یا مسیر طولانی‌تری را برای روبرو نشدن با آشنایان طی کنند.

ممکن است اطرافیان و افراد نزدیک، این ویژگی‌ها را دوست نداشته باشند و مدام بابت آنها افراد درون گرا را سرزنش کنند،‌ وقتی این اتفاق در مدت زمان طولانی تکرار شود کم کم موجب ایجاد احساس گناه و بد بینی در مورد درون گرایی می‌شود. البته مشکلات ناشی از این رفتار افراطی باعث آسیب به زندگی شخص نیز می‌شود به طوری که ممکن است پیشنهادهای کاری را رد کنند، در شغل خود (اگر به صورت تیمی یا نیاز به ارتباط با دیگران داشته باشد) به مشکل بخورند.

به همین دلیل این نکته حائز اهمیت است که شما باید میانه روی کنید و بر روی رفتار خود کنترل داشته باشید. در کنار این امر اعتماد به نفس و عزت نفس خود را تقویت کنید و خودتان را دوست داشته باشید. تنها در این صورت است که دیگران نیز شما را دوست خواهند داشت و می‌توانید ارتباط موثرتری با آنها برقرار کنید.

درمان درون گرایی و تغییر شخصیت درون گرا

تمامی افراد ویژگی‌های درون گرایی و برون گرایی را دارند و ممکن است حتی از برخی ویژگی‌ها نیز آگاهی نداشته باشند. برای شناخت ویژگی‌های خود و تغییر شخصیت درون گرا طبق مراحل زیر عمل کنید:

• خودتان را بشناسید

خودشناسی و خودآگاهی باعث می‌شود تا از رفتارها،‌ توانایی‌ها و مهارت‌های خود آگاه شوید. در این صورت می‌توانید مهارت‌های خود را پیدا کرده و تقویت کنید. بدین ترتیب یک گام به تغییر شخصیت و درمان مشکلات درون گرایی نزدیک‌تر می‌شوید.

• علت را پیدا کنید

برای یافتن علت‌ رفتارهای درون گرایانه خود وقت بگذارید، ممکن است موقعیت‌های خاص، مکان‌های خاص یا حضور افرادی انگیزه رفتارهای درون گرایی را افزایش دهند. در صورتی که شرایط نامناسبی که موجب کاهش اعتماد به نفس و ناراحتی می‌شوند را بشناسید می‌توانید با راه‌کاری مختلف آنها را حل کنید.

راههای درمان درون گرایی

• در اطراف مردم راحت باشید

درون گراها زبان بدنی متفاوت دارند و در هنگام گفتگوها مظطرب یا بی علاقه به بحث در نظر می‌رسند. سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و ظاهری آرام داشته باشید. با آرام نگه‌داشتن بدن خود، مغزتان نیز آرام می‌ماند.

• برای تغییر آماده شوید

اگر در استفاده از این روش‌ها پرهیز می‌کنید ضمیر ناخودآگاه شما نیز در مقابل رفتارهای برون گرایانه مقاومت خواهد کرد. داشتن یک چشم انداز مثبت از تغییر و باور اینکه می‌توانید صفات برون گرایانه خود را تقویت کنید کمک بسیاری به شما خواهد کرد.

• از دنیای درونی خود خارج شوید

یکی از ویژگی‌های درون گراها تمایل بیشتر به گفتگوهای درونی و تفکر نسبت به حرف زدن می‌باشد. خودتان را با سرگرمی‌ها و علایق جدید مشغول کنید و در اجتماع‌ها شرکت کنید.

درمان درون گرایی

• در گفتگوها شرکت کنید

بسیاری از افراد درون گرا در مهمانی‌ها یا اجتماعات شرکت نمی‌کنند یا در صورت رفتن به آنجا تمایل شدیدی به ترک محل دارند. به جای این کار می‌توانید در جمع‌ها شرکت کنید. برای شروع حتما نیازی به صحبت کردن نیست، بسیاری از افراد شنوده‌های خوب را دوست دارند و شما می‌توانید با شنیدن و برقراری ارتباط چشمی در جمع‌ها مشارکت کرده و ابراز نظرهایی نیز داشته باشید.

چگونه درون گرایی مان را درمان کنیم

 

• از منطقه امن خود خارج شوید

تغییر شخصیت یک شبه اتفاق نمی‌افتد و برای آن باید زحمت فراوانی بکشید. یکی از موثرترین روش‌ها در این امر پا گذاشتن خارج از منطق امن است. سعی کنید متفاوت رفتار کنید؛ برای مثال گرفتن دوش آب سرد (اگر برخلاف عادت همیشگی باشد) به نوعی پا گذاشتن خارج از منطقه امن است که به تدریج باعث خلاقیت و رفتارهای متفاوت دیگری می‌شود. همچنین می‌توانید در محله خود به پیاده روی بروید و به همسایه‌ها سلام بدهید، حتی می‌توانید با آنها مکالمات کوتاهی نیز داشته باشید تا بر ترس‌های خود غلبه کنید. کارهای جدید مثل رفتن به یک کافه، برقراری ارتباط با دیگران در آنجا یا خواندن یک کتاب و… نیز موثر هستند.

برای درمان درون گرایی چه کنیم

 

• در فعالیت‌های اجتماعی که لذت میبرید شرکت کنید

ابتدا از علایق خود آگاه شوید و در فعالیت‌های اجتماعی مطابق با سلیقه خود شرکت کنید. اگر سلایق شما با دوستان خود تفاوت بسیاری دارد و نمی‌توانید با آنها این فعالیت‌ها را انجام دهید بهتر است دوستان دیگری نیز پیدا کنید. شرکت در گروه‌های کتاب‌خوانی، کوه‌نوردی، تورهای مسافرتی و… را امتحان کنید و سعی کنید از آنها لذت ببرید.

راه حل و درمان درونگرایی

 

• شرکت در یک کلاس یا کارگاه آموزشی

با انجام این فعالیت می‌توانید یکی از مهارت‌های مورد علاقه خود را یاد بگیرید و در جمع نیز مشارکت کنید. برای انتخا دوره مناسب و مکان آن وقت بگذارید و سعی کنید در دوره‌ای شرکت کنید که راحت باشید.

• گروه‌های کوچک را امتحان کنید

ممکن است شما در گروه‌های کوچک یا مکالمات دونفره بهتر عمل کنید. برای شروع می‌توانید از این روش برای بیشتر کردن فعالیت‌های اجتماعی استفاده کنید.

راههای درمان درون گرایی

 

• افکار خود را بنویسید

افراد درون گرا تمایل زیادی به فکر کردن و سنجیدن حرف‌هایشان دارند. به همین دلیل داشتن یک چشم انداز کلی از موضوعات گفتگوها و نوشتن افکار از مکث‌های بی دلیل، ‌آشفتگی یا تپق زدن جلوگیری می‌کند.

• در شبکه‌های اجتماعی فعالیت کنید

فعالیت در شبکه‌های اجتماعی بسیار راحت‌تر از شرکت در اجتماع‌های حضوری است. شما می‌توانید پیش از پاسخ و گفتگو حرف‌هایتان را بسنجید و سپس آن را ارسال کنید. البته استفاده تنها از این مورد چندان کاربردی نخواهد بود.

• از نقاط قوت خود استفاده کنید

مطمئنا درون گرا بودن نقاط قوتی نیز دارد. برای مثال ریز بینی و اهمیت به جزئیات و… برخی از این ویژگی‌ها هستند که باید از آنها به نفع خود استفاده کنید. شغل خود را متناسب با ویژگی‌های خود انتخاب کنید و در آن راحت باشید. همچنین می‌توانید این موارد را در مکالمات، روابط و… نیز استفاده کنید و با آنها دیگران را تحت تاثیر قرار دهید. البته توجه داشته باشید که همواره بیش از حد به نظرات دیگران اهمیت ندهید و اگر از تصمیمات و جاه طلبی خود مطمئن هستید در برابر آن ایستادگی کنید.

معرفی تحریک مغناطیسی مغز

همه چیز درباره آر تی ام اس

معرفی تحریک مغناطیسی مغز

تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای یا تحریک مغناطیسی مغز روشی برای تحریک کردن نواحی مختلفی از مغز است که اغلب برای درمان افسردگی و اضطراب به کار برده می‌شود. rTMS یا همان تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای از سال ۱۹۸۵ برای درمان برخی بیماری ها آماده شده است.

این مداوا اعمالی چون استفاده از آهنربا برای هدف قرار دادن و تحریک قسمت های خاصی از مغز  را در‌بر می‌گیرد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده زمانی که اکثر روش های مداوا برای بهبود افسردگی مؤثر نبودند، rTMS را به عنوان درمانی برای افسردگی معرفی کرد. در برخی از مواقع پزشکان افزون بر درمان‌های سنتی از rTMS هم استفاده می‌کنند.

دستگاه مورد استفاده در تحریک مغناطیسی مغز یا rTMS

چگونگی تحریک مغناطیسی مغز

میدان مغناطیسی توسط جریان ضربان هایی از سر گذر می‌کند.تحت تاثیر این روش میدان مغناطیسی قادر به این است که محدوده ویژه‌ای از قشر مغز را برانگیزد.هر نبض مغناطیسی بدون ایجاد آزار و دشواری از پوست سر و استخوان و پرده های مغز عبور میکند و به سلول های عصبی وارد میشود که این اتصال باعث جنبش سلول های عصبی در مدت زمان کوتاهی میشود‌.

میدان مغناطیسی، که با فعالیت تحریک مغناطیسی مغز اتفاق می‌افتد بسیار ایمن است و آزاری هم به وجود نمی‌آورد. عبور میدان مغناطیسی از مغز موجب ایجاد جریان در سلول های عصبی مغز می‌شود و این سلول ها را تحریک می‌کند.

این درمان بر اساس تشخیص پزشک معالج می‌تواند حتی بر محدوده خاصی از مغز که مناسب بیمار است اثر کند. و  تاثیرات  آن وابسته به نوع بیماری می‌تواند بازدارنده یا تحریک کننده باشد و این نشانه بر همان محدوده خاص از مغز رخ می‌دهد.

روش انجام تحریک مغناطیسی مغز

تحریک مغناطیسی مغز بر چه بیماری هایی تاثیر می‌گذارد

زمانی که روش‌های دارویی برای درمان افسردگی پاسخگو نباشد، پزشکان ممکن است روش های درمانی دیگری چون تحریک مغناطیسی را پیشنهاد دهند. بیماران برای رفع غم ، اندوه بسیار ، احساس پوچی و ناامیدی که افسردگی به همراه دارد را با این روش معالجه می‌کنند. این روش درمانی قادر به بهبود برخی بیماری ها از جمله: سکته مغزی، وزوزگوش ، افسردگی، وسواس ،اضطراب و اختلال دوقطبی می‌باشد.

طول درمان بیمارانی که با rTMS صحت می‌یابند

اولویت بهبود و درمان در این روش با بیماری افسردگی ، استرس و حس های ناخوشایندی که موجب تشدید اظطراب می‌شوند هست و در جلسات اولیه برای التیام آن تلاش می‌کنند. جلسات rTMS به طور معمول در هر نقطه از نیم ساعت تا یک ساعت طول می کشد. در زمان انجام rTMS، بیمار به حالت نشسته یا خوابیده قرار می گیرید سپس یک سیم پیچ الکترومغناطیسی در نزدیکی سر فرد قرار می‌دهند.  سیم پیچ الکترومغناطیسی در نزدیکی ناحیه ای از مغز قرار میگیرد که به حالات و خلق و خوی بیمار ارتباط دارد. سپس این سیم پیچ، نبض‌های مغناطیسی را به قسمت مشخص شده و مدنظر مغز منتقل می کند.در اکثر اوقات قشر مغز ناحیه ای است که یک دکتر روانپزشک برای هدف گیری و درمان افسردگی انتخاب می کند.

نکته‌ی خوشایندی که در این روش درمانی اتفاق می‌‌افتد این است که تحریک مغناطیسی مغز می‌تواند حتی بیماری های آزاردهنده نهفته برای مثال بیماری که در یک محدوده زمانی از افسردگی و بی‌خوابی رنج می‌برد تنها برای بهبود و رفع افسردگی این اقدام را انجام می‌دهد اما در این تداوی بی‌خوابی بیمار هم از بین می‌رود. هزینه مداوا با این روش درمانی برای هر بیمار متفاوت است زیرا هرکسی وابسته به شدت و نوع دردمندی نیازمند جلسات مختلفی برای معالجه می‌باشد.

اما به‌طور معمول تقریباً ۳۰ جلسه با روزانه بین ۱ تا ۳ جلسه لازم است.همچنین تمام کسانی از این روند برای بهبودی بهره می‌گیرند یک جلسه اختصاصی برای مشاوره و انجام اقدامات و احتیاطات لازم پس از دوره درمانی دارند. بعد از اتمام دوره مداوا به بیشتر بیماران حساس خوشایندی دست می‌دهد. و تعداد بسیار نادری از بیمارانی که طول درمانشان پایان یافته به سردرد خفیف مبتلا می‌شوند که آن هم با داروهای از قبیل مسکن به آسانی حل می‌شود. دسته‌ی دیگری از بیماران هم پس از تمام شدن دوره‌ درمان احساس خستگی می‌کنند.

انجام تحریک مغناطیسی مغز یا rTMS

عوارضی که ممکن است rTSM به همراه داشته باشد

عوارضی که تحریک مغناطیسی فرا جمجه‌ای ایجاد کند به طور حتم خفیف است و پس از گذشت یک جلسه از بین می‌رود و با طی کردن مراحل بیشتر کم‌رنگ تر می‌شوند. این عوارض گاهی به صورت : احساس گیج بودن ،مشکلات شنوایی موقت به دلیل صدای بلند آهنربا، سردردهای خفیف،مور مور شدن صورت، فک یا پوست سر،ناراحتی پوست سر در محلی که تحریک ایجادشده ،پیچش عضلات پوست سر و صورت،خستگی،احتمال رخ دادن تشنج که این مورد ممکن است اصلا اتفاق نیافتد چون قبل از شروع درمان دارو مصرف می‌شود. اگر هم دشواری ای در طول درمان ایجاد شود به طور حتم پزشک معالج برای برطرف سازی آن اقداماتی را انجام می‌دهد.

پیدا کردن پزشک و مرکز درمانی خوب از اهمیت بالایی برخوردار است

 

تحریک مغناطیسی مغز برای چه‌کسانی مناسب نیست

برخی از افراد وجود دارند که به هیچ عنوان نباید از تحریک مغناطیسی فرا جمجه‌ای استفاده کنند حتی اگر این مداوا برایشان به بهبودی برسد. سیم پیچ مغناطیسی که در درمان مورد استفاده قرار میگیرد برای همه‌ی افردی که قطعه ای فلزی را در قسمتی از سر یا گردن خود ثابت داشته باشند خطرناک است.برای انجام این روش درمانی باید به طور حتم با یک روانپزشک خوب و مورد اطمینان مشورت شود.

 

عوارض ناشی از تحریک مغناطیسی مغز ممکن است خطرناک باشد

 

جمع بندی

تحریک مغناطیسی فرا جمجه‌ای یک روش درمانی است و همانطور که از نامش مشخص است با تحریک کردن مغز صورت میگیرد که این روش با بهره گیری از دستگاه TSM اجرا می‌شود. این درمان برای بیشتر افراد بدون درد و ناراحتی انجام می‌شود.با این حال انجام این روش درمانی حتما باید با دستور پزشک انجام شود‌ چون برای برخی افراد روش های درمانی دیگری مانند مصرف دارو کافی می‌باشد و حتی بعضی دیگر از افراد با استفاده از این روش در معرض خطر قرار می‌گیرند. به کارگیری این معالجه برای هرکسی محدوده زمانی متفاوتی دارد.

 مثلث کارپمن چیست

همه چیز درباره مثلث کارپمن

مثلث کارپمن چیست؟

مثلث کارپمن یا Karpman drama triangle در تکمیل نظریه «بازی‌ها» که توسط اریک برن پایه گذاری شده بود ارائه شده است. او در این تئوری نشان می‌دهد طرز رفتار ما و طرف مقابل در قالب ناهوشیار و به صورت نوعی بازی روانی صورت می‌گیرد؛ این بازی‌ها با هدف ایجاد حس لذت یا به تعبیر روانشناسی دریافت «نوازش» صورت می‌گیرند.

شاگرد اریک برن، استیون کارپمن نیز نظریه خود را جهت تکمیل تئوری او در قالب یک مثلث ارائه داد و اریک نیز آن را به نام خود کارپمن نام‌گذاری کرد. این بازی‌ها را در سه نقش کلی دسته بندی شده‌اند که شامل قربانی، ناجی و آزاردهنده است و افرادی که در این بازی‌های روانی گیر می‌کنند سرانجام به احساس شرم، استیصال و درماندگی دچار می‌شوند. آگاهی و شناخت در رابطه با مثلث کارپمن جهت پیشگیری و مقابله با آن ضروری است.

مثلث کارپمن با عنوان‌های مثلث شرم، مثلث نقش‌ها یا مثلث قربانی نیز شناخته می‌شود

مثلث کارپمن باعث ایجاد روابط مخرب و آزاردهنده می‌شود اما با این حال افرادی که در این مثلث گیر می‌کنند با تغییر نقش میان آزارگر، قربانی یا نجات دهنده سعی می‌کنند وضعیت را بهبود ببخشند اما این بازی حتی اگر در شروع نیز لذت بخش باشد، با گذشت زمان کمی موجب آسیب طرفین می‌شود. طبق نظریه استیفن کارپمن افراد به طور ناخودآگاه درگیر این نقش‌ها شده و در چرخه‌ای معیوب قرار می‌گیرند.

حداقل دونفر در این بازی‌های روانی حضور دارند و دروازه‌های ورود به مثلث کارپمن با توجه به اوایل زندگی، روش تربیت و تجربیات هر فرد متفاوت است اما می‌توان گفت هشیاری افراد نسبت به آزاردهنده یا قربانی بودن بیشتر است و بسیاری در تلاشند که در این نقش‌ها گیر نیوفتند اما وقتی نیازهای عاطفی آنها برآورده نمی‌شود یا طرز تفکر  اشتباه و برداشت غلط در روابط باعث می‌شود در تله ناجی شدن بیوفتند.

فرقی نمی‌کند به عنوان چه نقشی پا به این مثلث بگذارید، همه افراد پس از مدتی در میان این سه نقش جابه‌جا می‌شوند. گاهی ممکن است در کمتر از چند دقیقه به ایفای نقش‌های متفاوتی در این مثلث بپردازیم و هر روز انجام این بازی را تجربه کنیم.

نقش‌های مثلث کارپمن

نقش‌ها در مثلث کارپمن

• قربانی

افرادی که نقش قربانی را بازی می‌کنند لزوما شکست خورده یا مظلوم نیستند بلکه تنها از لحاظ روانی خود را ناامید و قربانی می‌دانند. این افراد معمولا هر مسئولیتی نسبت به بد بودن شرایط را رد می‌کنند و خودشان را تسلیم عوامل و اجبارهای بیرونی می‌دانند که باعث می‌شود برای تغییر شرایط تلاش نکنند و به دنبال ناجی بگردند. حال هنگامی که ناجی آنها موفق عمل نکند از قربانی به زجردهنده تغییر نقش می‌دهند. همچنین این افراد معمولا مشکلاتی در مهارت‌های حل مسئله، تصمیم گیری و لذت بردن از زندگی دارند.

افرادی که نقش قربانی را بازی می‌کنند لزوما شکست خورده یا مظلوم نیستند

• آزاردهنده

این نقش در زمان‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال اگر ناجی از کمک خود پشیمان شده باشد یا قربانی به حرف‌های او عمل نکند جهت حفظ کنترل به آزاردهنده تغییر نقش می‌دهد یا ممکن است یک قربانی برای بدست گرفتن کنترل بازی از نقش خود خارج شده و به زجردهنده تبدیل شود.

• ناجی

افرادی که به ایفای نقش ناجی می‌پردازند همواره در تلاشند مانند یک فرشته نجات به دیگران کمک کنند و خود را مسئول خدمت رسانی و حل مشکلات آنان می‌دانند. آنها برای داشتن حس خوب در رابطه با خودشان به شدت نیازمند دیگران هستند و معمولا با قربانی‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. از طرفی آنها سعی می‌کنند با ایجاد احساس گناه به فرد مقابل او را وابسته به خودشان نگه‌دارند و اگر در کمک به آنها شکست بخورند به شدت احساس گناه می‌کنند. خشم‌های نهفته یا ایجاد احساس خستگی مفرط یا کار بیش از حد نیز دیگر عوارض گیر کردن در این نقش هستند.

علت ورود به مثلث کارپمن

 

دلایل گیر کردن در مثلث کارپمن

از آنجایی که کودکان در بسیاری از موارد قادر به تشخیص درست و غلط نیستند، با مشاهده رفتار دیگران چیزهایی می‌آموزند. از آنجایی که آنها شاهد ایفای نقش والدین، فامیل یا دیگران در این سه نقش هستند باعث می‌شود در بزرگسالی نیز این نقش‌ها را کسب کنند.

با گذشت زمان مثلث کارپمن تبدیل به دیدگاهی می‌شود که با توجه به آن به برقراری ارتباط با دیگران می‌پردازیم و روابط خود را با افرادی که دیدگاه مشابه در مثلث قربانی دارند تشکیل می‌دهیم. بدین ترتیب ناخودآگاه هر یک از طرفین در نقشی قرار می‌گیرند و با تعویض نقش‌ها باعث پایداری این مثلث می‌شوند. از عواملی که در ایجاد و ساخت مثلث کارپمن نقش دارند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• باورهای غلط

دو طرز تفکر اشتباه وجود دارد که بیشتر در موارد گرفتار شده در این بازی‌های روانی دیده می‌شود که عبارتند از اشتباه گرفتن عشق با ترحم و ناتوان دیدن دیگران در مراقبت از خود

• مرزهای بین فردی نامشخص

این مرزها در هر رابطه باید مشخص باشند تا از هرگونه برداشت اشتباه و ایجاد احساس مسئولیت بی‌جا یا مشکلات دیگر جلوگیری کنند.

رهایی و خروج از مثلث کارپمن

پس از آگاهی در رابطه با مثلث کارپمن،‌ باید بررسی کنید که رابطه‌تان درگیر مثلث قربانی است یا خیر. برای فهمیدن آن نیز می‌توانید به سوالات زیر پاسخ دهید:

• آیا در روابط شخصی یا حرفه‌ای خود مورد حمله یا سوء استفاده قرار می‌گیرید؟

• خود را مسئول حل مشکلات و مراقبت از دیگران می‌دانید و آنهایی که قدرنشناس به نظر می‌آیند را سرزنش می‌کنید؟

• با افراد نزدیک خود با قلدری یا تحقیر رفتار می‌کنید؟

در صورتی که جواب تمامی این سوالات مثبت است ممکن است شما در این مثلث گیر کرده باشید. اگر به خشونت یا سوء استفاده در این روابط دچار شده‌اید بهتر است از یک مشاور ماهر کمک بگیرید.

افرادی که در مثلث کارپمن گرفتار می‌شوند با این تصور که تغییر نقش باعث بهبودی حال آنها می‌شود به طور مداوم این بازی‌ها را ادامه می‌دهند این درحالی است که خارج شدن از یک نقش تنها باعث رهایی از درد و رنج آن می‌شود اما ورود به نقش جدید در این مثلث دوباره سختی‌ها و مشکلات دیگری به وجود می‌آورد.

تمامی ما ممکن است در روابط خود مواقعی وارد این مثلث شویم اما نکته مهم کنترل آن و دوری از رفتارهای افراطی است. برای رهایی از این مثلث راه‌کارهایی وجود دارد اما در صورتی کارساز نبودن این اعمال باید با روانشناس مشورت کنید. برای خروج از مثلث کارپمن می‌توانید از روش‌های زیر کمک بگیرید.

راههای خروج از مثلث کارپمن

♦ استفاده از مثلث تد

مثلث قدرت دهی تد روشی در تحلیل رفتار متقابل برای خروج از مثلث کارپمن است که در سال ۲۰۰۳ برای مقابله با این مشکل معرفی شده است. در این مثلث نقش‌هایی وجود دارند که جایگزین نقش‌های ناسالم قبلی شده و به صورت مثبت، سازنده و بدون بازی ذهنی اجرا می‌شوند و از تصمیم‌گیری‌های هیجانی جلوگیری می‌کنند. نقش‌های این مثلث شامل این موراد هستند:

• سازنده یا خلاق

در این نقش که مقابل قربانی است، باید به جای گشتن به دنبال مقصر و انکار مسئولیت‌ها به دنبال یافتن یا ایجاد راه‌حل‌ها تمرکز کنید و تمرکز خود را روی خواسته‌ها نگه‌دارید. عملکرد این افراد با ویژگی‌های افزایش قدرت تخیل و پاسخ به پرسش «خواسته من چیست؟» و انتخاب پاسخ مناسب به شرایط و چگونگی درست زندگی کردن حتی در شرایط دشوار همراه است.

• مربی

همانطور که حدس می‌زنید نقش مربی نیز مقابل ناجی است. در این نقش باید به جای نادیده گرفتن طرف مقابل یا به اصطلاح ماهی دادن به آن، به او ماهی‌گیری یاد دهید و بگذارید روی پای خود بایستد. وقتی افراد خود را به عنوان یک مربی قبول کنند، متوجه می‌شوند که قدرت آنها صرفا به دلیل حمایت از دیگران نیست و حتی وقتی دیگران نیازمند کمک نباشد نیز به آنها احترام می‌گذارند و اعتبار دارند.

• چالش‌گر

نقش چالشگر نیز باید جایگزین آزاردهنده شود و با انتقادهای سازنده و ایجاد چالش‌ها فرد قربانی را از نقشش خارج کند. در این نقش نباید کل هویت و وجود فرد را هدف انتقادات قرار داد بلکه با وضعیتی مناسب و دعوت قربانی به صحبت کردن شرایطی بهتر بسازد.

مثلث کارپمن نوعی بازی روانی است که انسان‌ها به طور ناخوداگاه به آن می‌پردازند

♦ بیان احساسات

از دیگر موارد تاثیرگذار برای خروج از مثلث کارپمن بیان احساسات و اشتراک گذاری آنها با شریک‌تان است. وقتی به گزارش شفاهی افکار خود بپردازید احتمال اینکه از انجام آنها بپرهیزید بیشتر می‌شود. برای مثال می‌توانید احساسات خود را اینگونه بیان کنید:‌ «حس میکنم میخوام تو را بابت این ضعف سرزنش کنم» یا «احساس میکنم باید تو را نجات دهم و مسئولیت بهبودی تو را برعهده بگیرم» و…

سعی کنید خودتان را در نقطه میانی نگه‌دارید، فراموش نکنید که شما مسئول احساسات شریک عاطفی‌تان نیستید حتی اگر او به سرزنش شما بابت درد و غم‌های خود بپردازد. اجتناب از ورود به نقش‌های مثلث کارپمن و گفتگو در این مسیر به شما کمک می‌کند.

از دیگر مواردی که برای بهبود وضعیت خود می‌توانید استفاده کنید، تغییر باورهای غلط و قدیمی است. همچنین ‌اشتراک گذاری این مقاله با شریک عاطفی خود یا فردی که با آن به بازی‌های روانی می‌پردازید، برای آگاه کردن او می‌تواند تاثیر بسزایی در خروج از مثلث کارپمن داشته باشد.

با گذشت زمان شما متوجه تفاوت‌ها و تغییرات ایجاد شده در روابط عاطفی خود می‌شوید و هنگام گرفتار شدن به مثلث کارپمن از آن مطلع می‌شوید و به سرعت می‌توانید از آن خارج شوید.

ممکن است ایجاد این تغییرات ترسناک به نظر برسد اما اینکه مدت زیادی‌ست که این نقش‌ها را پذیرفته‌اید یا شریک عاطفی‌تان نقش مکمل شما را بازی می‌کند نباید دلیلی برای عدم تلاش شما باشند. وقتی از مثلث قربانی خارج شوید شرایط برای رشد و موفقیت هردوی شما بسیار بهتر می‌شود و می‌توانید رابطه‌ای پربارتر،‌ مفیدتر و لذت‌بخش‌تر را تجربه کنید.

مثلث کارپمن

جمع بندی

مثلث کارپمن نوعی بازی روانی است که انسان‌ها به طور ناخوداگاه به آن می‌پردازند و در آن سه نقش ناجی، ظالم و مظلوم وجود دارند که هرکدام از آنها به نوعی باعث آسیب به زندگی یا روابط می‌شوند. به همین دلیل نیاز به شناخت و آگاهی در رابطه آن و تلاش برای خروج از مثلث نقش‌ها امری ضروری است که در این راه می‌توانید از مطالب ارائه شده در این مقاله استفاده کنید و اگر بهبودی در شرایط خود مشاهده نکردید حتما به یک مشاور مراجعه کنید.

همه چیز درمورد هیپنوتراپی: فواید و مضرات، علت استفاده و…

همه چیز درباره هیپنوتراپی

هیپنوتیزم چیست؟

هیپنوتیزم روشی است که در آن روان‌درمانگرها سعی می کنند با ایجاد احساس آرامش و امنیت فرد را به حالتی متمرکز ببرند. به عقیده محققین ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه در طول هیپنوتیزم روی تکرار کلامی و تصویر ذهنی تمرکز زیادی دارد؛ به همین ترتیب باعث می‌شود تا ذهن پذیرای پیشنهادهای بسیاری می شود و تغییر رفتارها،‌ احساسات یا عادت‌ها در این حالت آسان تر است.

هیپنوتیزم یکی از قدیمی ترین روش ها برای درمان بسیاری از اختلالات است

البته تجربه هیپنوتیزم ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد اما به طور کلی برخی از آنها در طول هیپنوتیزم بسیار خونسرد و آرام هستند و حتی برخی حس می کنند روی اراده یا رفتار خود کنترلی ندارند.

عده ای نیز با احساس هوشیاری قادر به گفتگو و کنترل رفتار و حرف هایشان هستند. همچنین جالب است بدانید هیپنوتیزم تغییرات زیادی در قوه ادراک دارد به طوری که طبق آزمایش‌های ارنست هیلگارد افرادی که پس از هیپنوتیزم از آنها درخواست شد دردی در دست خود حس نکند،‌ می توانستند دست خود را چندین دقیقه در ظرف آب یخ نگه دارند. این درحالی است که افراد عادی پس از چند ثانیه دست خود را به علت سرما و درد از آب بیرون می کشیدند.

موارد استفاده از هیپنوتراپی

هیپنوتراپی به عنوان روشی مناسب و مکمل در کنار درمان های دیگر برای افراد بسیاری توصیه می شود. در صورتی که هیپنوتیزم توسط درمانگر آموزش دیده و ماهر انجام شود به احتمال بسیار زیادی مشکلی طی آن پیش نمی‌آید و افراد با ورودی به حالت آرام از لحاظ ذهنی دربرابر تلقین ها و پیشنهادات تاثیر پذیر تر می شوند که در نتیجه می توانند عادت های خود را راحت تر تغییر دهند.

از جمله مواقعی که درمان‌گران از هیپنوتیزم برای درمان استفاده می کنند می توان به این موارد اشاره کرد:

● کمک به افراد در تغییر رفتار و عادت ها

● بهبود درد های مزمن مثل روماتیسم مفاصل

● کاهش علائم زوال عقل

● رفع برخی علائم مرتبط با اختلال کم توجهی یا بیش فعالی

● افزایش مقاومت در برابر مشکلات

● کاهش وزن و کنترل اشتها (بیشتر با اهداف تحقیقاتی)

با توجه به هر شخص، هیپنوتیزم میتواند اهداف و نتایج متفاوتی داشته باشد

تاثیرات هیپنوتراپی

استفاده از روش درمانی هیپنوتراپی ممکن است نتایجی سریع و ارزشمند به وجود بیاورد اما عواملی نیز در نتیجه تاثیر گذار هستند. افرادی که اثرات هیپنوتیزم را پذیرفته باشند و به آن باور داشته باشند، نتیجه بهتری کسب می کنند. خصوصیات دیگری مانند پذیرا بودن یا از خودگذشتگی احتمال نتایج مثبت هیپنوتیزم را افزایش می دهند. طبق برخی از پژوهش ها زمان اوج تاثیر گذاری این روش پس از چهل سالگی است. زنان نیز بدون توجه به سن بیشتر از مردان پذیرای هیپنوتیزم هستند.

روش درمان و روند جلسه

یکی از اصلی ترین سوال های افراد روند انجام هیپنوتیزم و قدرت کنترل فرد هیپنوتیزم کننده است. برخلاف تصویر سازی های غلط در فیلم و سریال های بسیار، در واقع درمانگر فرد را هیپنوتیزم نمی کند بلکه با حضور به عنوان یک مربی یا راهنما، به هیپنوتیزم شدن فرد کمک می کند. این حالت که معمولا به صورت خلسه توصیف می شود همراه با ویژگی هایی مانند تمرکز حواس، تلقین پذیری بالا و تخیلات واضح همراه است.

استفاده از ساعت و… صحنه‌هایی نمادین برای به تصویر کشیدن هیپنوتیزم است

اگرچه ممکن است افرادی که هیپنوتیزم شده اند خواب آلود یا حواس پرت به نظر برسند اما کاملا هوشیار هستند و فردی که به هیپنوتیزم کردن مشغول است نمی تواند آنها را کنترل کرده یا مجبورشان کند کاری خلاف میل خود انجام دهند. این جلسات به طور کلی به چهار مرحله تقسیم می شوند که عبارتند از:

● در مرحله اول درمانگر با توضیحاتی راجع به هیپنوتراپی شروع کرده و سپس اهداف فردی شما را مرور می کند. پس از آن ممکن است شروع به صحبت با صدایی آرام کند تا به شما در رسیدن به آرامش و ایجاد احساس امنیت کمک کند.

● بعد از آرام کردن ذهن خود، نسبت به نظرات و تلقین ها پذیراتر می شوید. در این زمان درمان گر روش هایی برای تغییر عادت ها و… به شما پیشنهاد می دهد.

● در قدم سوم ممکن است درمانگر با اشتراک گذاری تصویر ذهنی زنده ای به شما کمک کند تا خودتان را وقتی که به اهدافتان رسیدید تصور کنید یا کلمات و عباراتی که برای فرد مفید هستند را به آنها بگوید.

● در مرحله پایانی نیز درمانگر به فرد کمک می کند تا از هیپنوتیزم بیرون بیاید و به ابتدای جلسه بازگردد. مدت زمان هر جلسه یا تعداد جلسات با توجه به اهداف و هر فرد متفاوت است و بهتر است برای تعیین آن با روانشناس خود مشورت کنید.

مزایا استفاده از هیپنوتراپی

هیپنوتراپی به عنوان روشی موفق از سال های بسیار طولانی مورد توجه افراد بوده است و نسبت به روش های درمانی دیگر مانند استفاده از داروهای شیمیایی عوارض کمتری دارد. برخی از فواید استفاده از هیپنوتیزم عبارتند از:

سال‌هاست که هیپنوتیزم به عنوان روشی موفق مورد استفاده قرار میگیرد

● افزایش عملکرد شخصی و عزت نفس

● تقویت و افزایش اراده در کارهای سخت

● بهبود روند پیشرفت در فعالیت های ورزشی

● بهبود در عادت ها و رفتارهای مرتبط با مطالعه

● تقویت حافظه و تمرکز

● ثبات رفتاری و روحیه بهتر

● کمک به از بین بردن عادات و باورهای پوچ قدیمی

● کاهش مصرف یا ترک سیگار و مواد مخدر

● کنترل وزن یا کاهش وزن

● کاهش اضطراب و استرس

● افزایش احساس رضایت و آرامش

● جایگزینی عادت های مثبت به جای عادات مخرب

● درمان شب ادراری

● درمان ترس از پرواز

● درمان ترس های پنهان

● بهبود اختلالات خواب

● – درمان اختلالات خواب

● آماده سازی فرد برای عمل جراحی

معایب استفاده از هیپنوتراپی

هیپنوتیزم نیز مانند هر عمل دیگری بدون عوارض نیست؛ البته معایب این روش در مقابل مزایای آن ناچیز و بسیار کم یاب هستند. افرادی که از هیپنوتراپی استفاده می کنند ممکن است با موارد زیر مواجه شوند:

● سردرد در مدت کوتاهی پس از هیپنوتیزم

● سرگیجه بعد از انجام هیپنوتیزم

● احساس خواب آلودگی و خستگی

● از دست دادن بخشی از حافظه

● ایجاد حافظه کاذب

همچنین افرادی که تحت تاثیر مواد مخدر، الکل یا محرک ها هستند نباید تحت هیپنوتراپی قرار بگیرند. مبتلایان به اختلال توهم یا هذیان نیز باید قبل از انجام هیپنوتیزم این موضوع را به درمانگر خود اطلاع دهند.

در صورت رعایت نکات ایمنی،‌ هیپنوتیزم خطرات شدیدی ندارد

باورهای غلط درباره هیپنوتیزم

باورهایی اشتباه نیز در رابطه با هیپنوتیزم وجود دارند که به دلایل مختلفی ایجاد شده اند. از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد:

● از یاد بردن تمام روند هیپنوتیزم پس از پایان جلسه هیپنوتراپی

● امکان بازگردانی خاطرات بد با تمام جزئیات

● امکان هیپنوتیزم افراد بر خلاف میلشان

● تسلط و کنترل کامل فرد هیپنوتیزم کننده به رفتار افراد

کلمات و عبارت هایی که نشان دهنده افسردگی هستند

عباراتی که نشان دهنده افسردگی می باشد

کلمات و عباراتی که نشان دهنده افسردگی می باشد

طبق تحقیقات علمی انجام شده محققان به این نتیجه رسیدند که افراد افسرده یا اشخاصی که افسردگی پنهان دارند تمایل به استفاده بیش از حد از برخی عبارات دارند که در ادامه به آنها می پردازیم. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که وجود برخی از این علائم لزوما به معنای افسردگی نیست و تشخیص قطعی توسط روانشناس یا روانپزشک صورت می گیرد. همچنین بیان مستقیم و اطلاع رسانی صریح به افراد افسرده کمکی نمی کند و باید با دقت بیشتری با این دسته افراد برخورد کرد.

برخی از کلمات و عباراتی که نشان دهنده افسردگی هستند:

• ضمایر اول شخص مانند «من»، «به شخصه» و…

طبق مطالعات انجام شده افرادی که دچار افسردگی می شوند بیشتر به خود فکر می کنند و در حال تفکر در مورد خودشان هستند. به همین دلیل نیز استفاده بیش از حد از ضمیر های اول شخص مانند من، به شخصه،‌ خودم و… یکی از عبارت های پر استفاده توسط افراد افسرده هستند.

●  میل به قطعیت

افرادی که دچار افسردگی می شوند معمولا از «هرگز» یا «همیشه» زیاد استفاده می کنند. این اتفاق وقتی می افتد که میل به قطعیت در افراد افزایش یافته و مشاهده این بازه میانه ۰ تا ۱۰۰ در این افراد مشهود است. از جمله نحوه های بیان این احساسات به صورت «این اتفاق همیشه برای من می افتد»، «من هیچوقت نمی توانم این کار را انجام دهم»، «من هرگز در این شغل به موفقیت نخواهم رسید» اتفاق می افتد. البته بدیهی است افراد بسیاری از این جملات در مکالماتشان استفاده می کنند اما افسردگی باعث می شود این جملات در همه مواقع و بیش از حد استفاده شوند و ریشه در تمایل بیشتر به قضاوت کردن تا تفکر و ارائه راه دارد.

• عبارت «من باید…»

افسردگی از جمله دلایل پدید آمدن طرز تفکر سیاه و سفید است. افرادی که دچار این اختلال می شوند معمولا همه چیز را بد یا خوب می بینند. در چنین شرایطی احتمال بروز احساسات منفی نسبت به خود و اشتباهات در کنار احساسات منفی دیگر باعث می شود افراد خود را محدود و مجبور به انجام کاری کنند تا از احساسات بد خود فاصله بگیرند و به رضایت برسند اما مجبور کردن خود به انجام کارهایی که دوست نداریم معمولا نتیجه معکوس دارد و باعث تشدید افسردگی می شود.

• استفاده زیاد از کلمات منفی

افراد افسرده معمولا احساس خوبی ندارند و از عبارات منفی استفاده میکنند

اگر استفاده از کلمات این چنینی ممکن است توسط اکثر افراد اتفاق بیوفتد اما اگر دقت کنید این کلمات توسط افراد افسرده بیشتر به کار برده می شوند. از جمله آن ها می توان به کلماتی مانند نا امید، غم،‌ تنهایی، ناراحت، دردناک، درد، تنها، بی کس،‌ غمگین، احمق و… اشاره کرد. به صورت کلی استفاده از کلماتی که برای بیان احساسات آزار دهنده استفاده می شوند در این دسته قرار می گیرند.

• عبارت «نمیتونم»

بسیاری از عبارت های پر استفاده توسط افراد افسرده با کلمه «نمیتونم» شروع می شود. شاید در ظاهر این کلمه ساده به نظر برسد اما تاثیر آن در بیرون آمدن از تخت تا پخت غذا و کار کردن و بسیاری موارد دیگر مشاهده می شود. ناتوانی در انجام امور روزانه و اختلال در کار از جمله علائم افسردگی هستند و معمولا این افراد از جملاتی مانند «نمیتونم از جام پاشم»، «الان نمیتونم این کارو انجام بدم» و… بیش از حد استفاده می کنند.

• «همه این اتفاقا تقصیر منه»

احساس گناه از رایج ترین احساسات در افسردگی است

احساس گناه و مسئولیت از خطرناک ترین اتفاقاتی است که در افراد افسرده رخ می دهد. وقتی شخصی خود را برای تمامی اتفاقات خود و اطرافیانش مقصر بداند باعث می شود تصوری شیرین از دنیای بدون او برایش به وجود آید و در نهایت منجر به آسیب رساندن به خود شود. جملاتی مانند «من بابت همه چیز مقصرم»، «این اتفاق به خاطر من افتاد»، «اگه من نبودم این اتفاق نمی افتاد» و… در این افراد مشاهده می شود.

• تظاهر و استفاده از عبارت «من خوبم»

شاید دیدن عبارت «من خوبم» در این لیست کمی عجیب به نظر برسد اما افرادی که دچار افسردگی می شوند ممکن است به دلایلی از عباراتی برای بیان اینکه حالشان خوب است یا وضعیت مناسبی دارند استفاده کنند. معمولا افرادی که شرایط مناسبی ندارند در تظاهر کردن به خوب بودن آنقدر هم خوب نیستند و بر خلاف گفته هایشان در شرایط نامناسبی مانند گریه کردن،‌ پس از یک حادثه و… از عباراتی مانند من خوبم استفاده می کنند که با کمی دقت قابل تشخیص است.

• ابراز احساس خستگی

افسردگی علاوه بر اثرات روانی، تاثیرات جسمانی نیز دارد که مهم ترین آن خستگی است. افراد افسرده معمولا از عباراتی مانند «حس و حالشو ندارم»،‌ «خیلی خسته تر از اونیم که بتونم» و… برای بیان این احساس استفاده می کنند.

• ابراز تمایل به تنهایی

تمایل به تنهایی و ابراز آن در افراد افسرده در اکثر مواقع دیده میشود

منزوی شدن نیز از علائم دیگر افسردگی است که در رفتار بسیاری از مبتلایان به اختلال افسردگی مشاهده می شود. ممکن است با بیان جمله «می خوام تنها باشم» آنرا نشان دهند یا این امر در رفتار آن ها مشاهده شود. برای مثال تمایل بیشتر به چت کردن و حضور در فضای مجازی به جای فعالیت های اجتماعی و ملاقات دیگران.

• «کسی منو درک نمیکنه»

احساس عدم پشتیبانی و تنهایی به مراتب از منزوی شدن خطرناک تر است زیرا در این صورت وقتی کسی فکر کند که بودنش برای هیچکس اهمیتی ندارد یا کسی او را دوست ندارد احساسات آزار دهنده ای در او شکل می گیرد و افکار خودکشی را پرورش می دهند. این احساس ممکن است با جملاتی مانند «کسی به من اهمیت نمیده»، «من خیلی بی کس و تنهام»،‌ «کسی منو حمایت نمیکنه» و… بیان شوند.

• عبارت «تهش که چی؟!»

نداشتن انگیزه و استفاده از عبارات این چنینی حاصل احساس پوچی است

این عبارت که از احساس پوچی و کاهش حس لذت ناشی می شود و ممکن است با اشکال دیگری مانند «خب که چی؟» و… نیز بیان شود وقتی اتفاق می افتد که فرد بسیار نا امید شده باشد. در چنین مواقعی افراد آینده را کاملا تاریک می بینند و رغبتی برای انجام هیچ فعالیتی ندارد. افسردگی از جمله دلایل رایج خودکشی است که رسیدگی به آن و توجه به رفتار و بیان اطرافیان برای تشخیص و آگاهی ضروری است. در صورتی که احتمال می دهید خودتان به افسردگی دچار شدید بهتر است سریع تر به روانشناس مراجعه کرده و اطرافیان نزدیک خود را در جریان بگزارید.

• استفاده از عبارت «دیگه مثل قبل نیست»

این عبارت یا عبارت های مشابه وقتی استفاده می شود که افراد افسرده می خواهند فعالیتی قدیمی را انجام دهند اما به دلیل کاهش احساس لذت و عدم حس رضایت از آن فعالیت لذت نمی برند. در چنین مواقعی عبارت هایی مثل «از انجام این کار لذت نمیبرم»، «خیلی کار پوچ و بی ارزشیه» نیز استفاده می شوند.

• «حس میکنم بهترم»

بیان احساس سرخوشی و بهتر شدن به صورت ناگهانی در افراد افسرده رایج و خطرناک است

تظاهر به بهبودی وقتی اتفاق می افتد که بیمار امیدی به آینده و بهتر شدن نداشته باشد. اگر فردی پس از مدت کوتاهی درمان یه بی مقدمه به بیان جملاتی مانند «حس می کنم بهتر شدم»،‌ «آرامش خیلی زیادی بدست آوردم»، «حس میکنم آروم تر شدم» بپردازد احتمالا تظاهر می کند و ممکن است افکار خطرناکی داشته باشد.

قطع داروهای افسردگی با روش اصولی و صحیح

 

همه چیز درباره قطع مصرف داروهای افسردگی

تاثیر داروهای افسردگی

داروهای ضد افسردگی در جهت کمک به بیمار برای بهبود افسردگی تجویز می شوند و با تاثیراتی که در ترشح مواد شیمیایی در مغز دارند به افراد کمک می کنند. با وجود اینکه داروهای افسردگی اعتیاد آور به حساب نمی‌آیند (زیرا وابستگی شدید ایجاد نمی کنند یا با قطع مصرف فرد دچار خماری نمی شود) اما قطع ناگهانی مصرف می تواند مشکل ساز شود.

علت قطع داروهای افسردگی

در صورتی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید ممکن است علت های زیادی برای قطع آنها پیدا کنید. معمولا افراد پس از مصرف دوره ای کوتاه احساس سرخوشی و خوب شدن می کنند و تمایل آنها به قطع مصرف داروهای افسردگی افزایش می یابد. همچنین به وجود آمدن مشکلات یا عوارض جانبی،‌ اتفاقاتی مانند باردار شدن و دلایل بسیار دیگری نیز در افزایش تمایل افراد به قطع مصرف این داروها تاثیر گذار هستند اما در این مواقع بهترین کار مشورت با پزشکتان است که در این صورت ممکن است به شما توصیه کند از برخی داروهای جدید استفاده کنید یا به تدریج مصرف داروهایتان را کاهش دهید.

کاهش تدریجی از رایج ترین روش ها برای قطع مصرف داروهای ضد افسردگی است

عوارض قطع ناگهانی داروهای افسردگی

قطع ناگهانی داروهای ضد افسردگی عوارض و خطراتی دارد که بهتر است در این باره ریسک نکنید و بدون مشورت پزشک کاری انجام ندهید. احساس سردرد،‌ سبکی سر، حالت تهوع و تعریق از جمله مشکلات کوچکی هستند که ممکن است پس از ترک داروهای ضد افسردگی اتفاق بیوفتند.

خطر عود کردن بیماری و افزایش شدت آن، تمایل به خودکشی و افکار خطرناک دیگری نیز ممکن است با قطع داروهای ضد افسردگی اتفاق بیوفتند. در صورت عود کردن بیماری،‌ هرچه وضعیت بیمار وخیم تر شود ارائه واکنش سریع و تاثیر گذار نیز سخت تر میشود و بهبود بیماری نیز بیشتر طول میکشد. عوارضی که ممکن است پس از قطع مصرف داروها رخ دهند عبارتند از:

● سندرم قطع داروی ضد افسردگی

این سندرم معمولا پس از وقفه،‌ کاهش یا قطع مصرف داروی ضد افسردگی (که به صورت مداوم حداقل یک ماه مصرف شده باشد) رخ میدهد و بیشترین علائمی که برای آن گزارش شده است مشابه سرماخوردگی (حالت تهوع،‌ استفراغ، سردرد،‌ عرق کردن بیش از حد) و مشکل و اختلالات خواب (بی خوابی،‌ کابوس، خواب آلودگی دائم و…) هستند. همچنین ممکن است مشکلاتی مانند عدم توازن، لرزش،‌ سرگیجه و احساسی مانند شوک یا برق گرفتگی در فرد ایجاد شود.

درمان این سندرم با توجه به نحوه درمان،‌ داروهای مصرف شده و دوز داروها میتواند متفاوت باشد اما به صورت کلی کاهش تدریجی دوز دارو و تغییر سبک زندگی از جمله روش هایی برای برطرف کردن این سندرم هستند.

این مشکل در سه روز اول پس از ترک داروها ظاهر می شود و در صورت بی توجهی و عدم درمان می تواند تا ماه ها ماندگار باشد.

در صورت بروز سندرم قطع داروهای افسردگی حتما با پزشک خود مشورت کنید

● تغییر خلق و خو

از دیگر مواردی که ممکن است پس از قطع مصرف این داروها اتفاق بیوفتند تغییر خلق و خو است که موقت است و پس از مدت کوتاهی افراد به حالت عادی خود باز میگردند.

● سایر علائم

عوارض دیگری نیز ممکن است پس از قطع داروهای افسردگی در افراد ظاهر شوند که از جمله آن می توان به خستگی،‌ اضطراب، گرفتگی شکم و… اشاره کرد. برای جلوگیری از این موارد قبل از هر اقدامی با پزشک خود مشورت کنید.

روش درست قطع داروهای ضد افسردگی

در اکثر مواقع روند درمان افسردگی حدودا هشت ماه طول میکشد و پس از این زمان به طور کامل درمان میشود. میزان مصرف داروهای افسردگی با توجه به شدت بیماری و تشخیص پزشک می تواند متفاوت باشد. برای بهبود بیماری با روش دارو درمانی،‌ افراد باید چهار هفته الی یک سال به مصرف داروها بپردازند و پس از اتمام زمان تعیین شده توسط پزشک،‌ با مشورت و کمک گرفتن از آن برای کاهش مصرف و قطع آن اقدام کنند.

با وجود اینکه داروهای ضد افسردگی را اعتیاد آور نمیدانند؛ قطع ناگهانی آنها عوارض خطرناکی دارد

معمولا در این راه کاهش مصرف تدریجی در کنار تغییرات سبک زندگی و بهبود سلامت کلی به بیماران توصیه می شود. همچنین باید اقداماتی نیز برای کاهش علائم افسردگی و بروز دوباره آن انجام دهید که می توانند شامل این موارد باشند:

● انجام فعالیت های ورزشی

● مراقبت از خود و اهمیت به سلامتی

● کاهش و مدیریت استرس

● عدم استفاده از الکل یا مواد مخدر

● رعایت رژیم و تغذیه سالم

عوارض کاهش مصرف داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی جز مواد اعتیاد آور حساب نمی شوند (چون باعث تغییرات شیمیایی در مغز نمیشوند و نیازی به افزایش دوز برای اثرگذاری ندارند) و کاهش مصرف تدریجی داروها روشی مناسب برای قطع داروهای افسردگی است اما ممکن است در صورت زیاده روی در کم کردن دوز یا مشکلاتی دیگر باعث پدید آمدن علائم زیر شود:

● سردرد و سرگیجه

● اضطراب و استرس

● تحریک پذیری

● علائم آنفولانزا

در صورت بروز عوارض شدید حتما به مشاور خود اطلاع دهید

توصیه هایی برای قطع داروهای افسردگی

● صبور باشید

همانطور که تاثیرگذاری داروها و بهبود بیماری نیازمند صرف زمان است، برای قطع داروهای افسردگی نیز باید دقت کنید و این کار را در طی یک دوره چهار هفته ای یا بیشتر با کاهش تدریجی دوز دارو انجام دهید. در صورتی که با علائم و عوارض مواجه شدید حتما پزشک خود را در جریان بگذارید. در چنین موقعیتی ممکن است نیاز باشد تا کمی دوز را افزایش دهید، از روشی جایگزین یا داروی دیگری استفاده کنید و حتی در صورت وخیم بودن وضعیت دوباره دارو را مصرف کنید تا باری دیگر با روش های بهتر برای ترک آن اقدام کنید.

● بدون مشورت پزشک اقدامی نکنید

افسردگی یک بیماری شایع اما خطرناک است و قطع داروهای افسردگی بدون مشورت پزشک می تواند باعث بروز اختلالات یا شدت یافتن بیماری شود. به همین دلیل بهتر است همواره با روانشناس یا روانپزشکتان در ارتباط باشید و از او برای تمامی اقدامات خود مشورت بگیرید.

● انتخاب داروی مناسب

انتخاب داروی مناسب یکی از مهم ترین اقداماتی است که در ابتدای مسیر باید انجام دهید تا در هنگام قطع مصرف داروهای ضد افسردگی با مشکلی مواجه نشوید. ممکن است بعضی داروها برای شما عوارض بسیار کمی داشته باشند و کارآمدتر باشند درحالی که برای افراد دیگری برعکس عمل کرده است. به همین دلیل انتخاب داروی مناسب با کمی آزمون و خطا و مشورت پزشک همراه است.

انتخاب داروی درست میان قرص های بسیار دشوار است اما در روند بهبود و ترک تاثیر بسزایی دارد

جمع بندی

داروهای افسردگی با هدف بهبود این بیماری تجویز میشوند اما در صورتی که دوران درمان کامل طی نشود باعث بروز مشکلات بیشتر یا عود بیماری میشود. همچنین قطع ناگهانی دارو یا کاهش مصرف بدون مشورت پزشک نیز می تواند مشکل ساز باشد. بهترین راه برای حفظ سلامتی و کاهش خطرات قطع این داروها،‌ کاهش مصرف زیر نظر مشاور میباشد.

رشد فردی موضوعی مهم و مرتبط با بسیاری از بخش های زندگی است

همه چیز درباره رشد فردی: پیش نیازها، مراحل و…

رشد فردی چیست؟

رشد فردی موضوعی مهم و مرتبط با بسیاری از بخش های زندگی و از تمایل و خواسته های درونی تمامی انسان ها است. به عبارتی هر کسی با طرز تفکر خود سعی می کند بهترین کار را انجام دهد. ضروری ترین پیش نیاز رشد فردی این است که تمرکزتان را از روی دیگران برداشته و روی خود برای پیشرفت در زمینه های مختلف تمرکز کنید. همچنین در این مسیر باید بهانه گیری را با تلاش جایگزین کرده و محدودیت ها را با ایده جبران کنید.

امروزه افراد بسیاری از اهمیت این موضوع استفاده کرده و با اضافه کردن موضوعاتی مانند جملات انگیزشی زرد، نگاه به رشد فردی به عنوان علم و… به نشر یا فروش محتوا در قالب های متفاوتی می پردازند. این درحالی است که رشد فردی جزء اهداف اصلی تمامی ماست و پا گذاشتن در این مسیر ممکن است برای هر شخص متفاوت باشد.

در حقیقت برای موضوعاتی مانند رشد فردی چهار چوب خاصی وجود ندارد. با این حال رشد فردی نیز شامل شاخه ها و مراحل مختلفی است و برخی عادت ها ممکن است برای عده ی زیادی مفید باشند. این بدین معنی است که در مسیر رشد فردی نیاز به مهارت هایی مانند خویشتن آگاهی، خودشناسی و تفکر دارید و باید آزمون و خطاهای بسیاری انجام دهید.

چیزی که از نمودار رشد فردی انتظار دارید و چیزی که احساس می شود

تاثیرات رشد فردی

تاثیرات رشد فردی شامل دو بخش میشوند؛ بخش اصلی تاثیرات رشد فردی بر روی زندگی شخص می باشد و با افزایش کیفیت زندگی، میزان رضایت فرد نیز بالاتر می رود. همچنین رشد فردی باعث می شود تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید و بیشتر به خود علاقه مند شوید، در تصمیم گیری های حساس و برخورد با مشکلات بهتر عمل کنید، چشم انداز بهتر و روشن تری از مسیر خود داشته باشید و چیزهای جدید یاد بگیرید. رشد فردی در بخش های بسیاری از زندگی کاربرد دارد و طبق هرم مازلو یا سلسله نیاز های انسان، خود شکوفایی (که در پی رشد فردی اتفاق می افتد) مهم ترین هدف انسان است.

– هرم مازلو

طبق این هرم رسیدن به مرحله خودشکوفایی و استفاده از تمامی پتانسل مراحلی دارد. به این ترتیب ما برای رشد فردی ابتدا باید نیازهای فیزیولوژیک خود (مانند آب و غذا، اکسیژن، سر پناه، خواب، نیازهای جنسی و…) را تامین کنیم.

پس از آن در مرحله دوم به امنیت نیاز داریم که شامل انواع مختلفی مانند امنیت جسمی، امنیت شغلی، بهداشتی و مالی و غیره می شود.

بخش سوم این هرم عشق و تعلق خاطر است که شامل ارتباط با دوستان، خانواده و فعالیت های اجتماعی می شود.

در قدم چهارم و پیش از رسیدن به مرحله خود شکوفایی،‌ باید به احساس رضایت از خود (عزت نفس، آزادی، اعتماد به نفس و…) دست یابیم.

راس این هرم نیز خود شکوفایی است که با رشد فردی اتفاق می افتد و در پی آن افراد می توانند با شناسایی نقاط قوت، ضعف و بهبود آنها از بیشترین پتانسیل خود استفاه کنند.

رشد فردی افراد در نتیجه باعث رشد جامعه می شود

همانطور که متوجه شدید بخشی از این نیازها مانند امنیت شغلی توسط جامعه تامین می شوند. همچنین بخش دوم تاثیرات رشد فردی نیز بر اجتماع هایی است که ما در آنها حضور داریم. این اجتماع ها از چندین فرد مختلف تشکیل شده اند و بدیهی است رشد هر فرد در نتیجه باعث پیشرفت جامعه نیز می شود.

شاخه ها و مراحل اصلی رشد فردی

رشد فردی موضوعی است که شامل بسیاری از بخش های زندگی می شود؛ اما اصول و مراحلی مشترک در همه بخش ها دارد که عبارتند از:

● خویشتن آگاهی

یکی از اولین و مهم ترین قدم ها در جهت رشد فردی خویشتن آگاهی است؛ این مورد با خود شناسی نیز متفاوت است و در واقع خویشتن آگاهی، قدرت شناخت افکار و توانایی مدیریت تفکر می باشد. بدین ترتیب می توانید ساعت هایی را که صرف فکر کردن درباره موضوعات غیر مهم و نا کارآمد می شوند مدیریت کرده و استفاده های بهتری از آن بکنید.

● خودشناسی

تعریف خود شناسی نیز بسیار ساده است؛ توانایی درک خود، خواسته ها و اهداف و… از جمله مهارت های مورد نیاز برای خود شناسی هستند. در صورتی که این مهارت را به خوبی یاد گرفته باشید می توانید به درستی خود را معرفی کرده،‌ افکارتان را بیان کنید و اهداف اصلی تان را بیابید. ارتباط خود شناسی با رشد فردی از نقطه «درحال حاضر کجا هستم» تا بخش «قصد دارم به کجا برسم» می باشد. هرچقدر درک عمیق تری از خود داشته باشید می توانید راحت تر اهداف طولانی مدت تان را پیدا کنید.

با انتخاب درست اهداف بلند مدت پله های ترقی را سریع تر طی کنید

● یادگیری

فرایند یادگیری اصلی ترین گام در مرحله رشد است. همچنین یادگیری در ابتدا ممکن است بسیار سخت و دشوار به نظر برسد یا حتی سال های بسیاری طول بکشد اما در صورتی که به آن پایبند نباشید احتمالا پیشرفت آنچنانی نداشته باشید. یادگیری در رشد شخصی می تواند شامل موارد بسیاری باشد که باعث بهتر شدن و پیشرفت در زندگی شخصی،‌ کسب و کار یا روابط و… می شود.

امروزه یادگیری علم های مختلف از هر زمانی راحت تر شده است به طوری که بسیاری از دانشگاه ها و آموزشگاه ها روی به تدریس آنلاین آورده اند یا دسترسی به محتواهای متنوع در قالب های مختلف مانند ویدیو، محتوای صوتی (کتاب صوتی، پادکست و…)، کتاب های الکترونیک یا فروشگاه های آنلاین جهت خرید کتاب بیشتر شده اند.

همچنین بهتر است برای یادگیری مناسب ترین روش برای خود را پیدا کنید. برای مثال خواندن کتاب در اکثر افراد باعث درک عمیق تر می شود و وقت کافی برای فکر کردن روی هر جمله را دارید اما ممکن است به دلایل مختلفی نتوانید کتاب بخوانید، در این صورت گوش دادن به کتاب های صوتی گزینه مناسبی است.

● مدیریت

مدیریت یکی دیگر از شاخه های اصلی رشد فردی است و باید به خوبی از عهده مدیریت امور مختلف بربیاید. البته که با هر مقدار تجربه ای بازهم احتمال اشتباه وجود دارد،‌ در چنین مواردی به جای سرزنش خود از اشتباه تان درس بگیرید و از تکرار آن جلوگیری کنید. مدیریت زمان و مدیریت مالی به عنوان دو بخش مهم مورد توجه افراد بسیاری است که در زندگی شخصی و کسب و کار تاثیر بسزایی دارد.

● استفاده حداکثری از پتانسیل

استفاده حداکثری از پتانسیل لزوما به معنای کار بیشتر نیست اما ممکن است با این مورد نیز همراه باشد. به طور کلی می توان گفت افزایش بهره وری هدف اصلی استفاده از تمام پتانسیل می باشد. بدین ترتیب شما می توانید هوشمندانه کار کنید. ایجاد برنامه های منظم یا استفاده از چک لیست و اولویت بندی کارها از جمله مواردی هستند که در استفاده صد درصدی پتانسیل به یاری شما می آیند.

با برنامه ریزی درست می توانید به تمامی اهدافتان برسید

فرمول رشد فردی

همانطور که در ابتدای مقاله نیز گفته شد، رشد فردی را نمی توان به عنوان یک علم تدریس کرد و فرمول خاصی نیز برای آن وجود ندارد. رشد فردی مسیری است که همه تمایل به پا گذاشتن در آن دارند اما مسیر تمام افراد یکسان نیست.

رشد فردی شامل مراحل مشترکی است اما گذراندن این مراحل یکسان نیست

با اینکه هدف از رشد فردی استفاده از تمامی پتانسیل و پیشرفت می باشد نیز بهتر است در این مسیر دست از کمال گرایی بردارید یا تعریف دیگری از آن برای خود ایجاد کنید؛ از آنجایی که رشد فردی در بخش های مختلفی از زندگی مان الزامی است افراد سعی می کنند در موضوعات مختلفی به یادگیری بپردازند. این درحالی است که هرچقدر این تعداد افزایش یابد عمق یادگیری و درک شما از هر موضوع با کاهش همراه است. همچنبن متخصص شدن در تمامی زمینه ها امری غیر ممکن است. در این راه با پذیرش شرایط برای آینده ای بهتر تلاش کنید، اولویت های خود را (جهت تمرکز روی ان یا یادگیری عمیق) مشخص کرده و در کنار آنها اطلاعات عمومی خود را افزایش دهید و از مسیر لذت ببرید چرا که در خط پایان باید از همه چیز دل بکنید!

همچنین برای رشد فردی لازم است که توانایی های حل مسئله را افزایش دهید و با مشکلات به درستی برخورد کنید. افراد بسیاری هستند که در هنگام مواجه شدن با مشکل نا امید می شوند، بهانه می آورند یا به سرزنش خود یا اطرافیان و… می پردازند که باعث عقب افتادن از مسیر می شود. این درحالی است که تمرکز روی یافتن راه حل همیشه موثر تر است.

وجود اینترنت باعث شده است تا افراد به راحتی هرچه تمام تر تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند که در میان آنها، اطلاعات بسیاری راجع به برنامه ریزی ها و سبک زندگی افراد موفق یا روش هایی که دیگران استفاده می کنند وجود دارد که با امتحان کردن آنها می توانید نتیجه را سنجیده و از آن به نفع خود استفاده کنید.

– تاثیرات سبک مینیمالیسم

یکی از سبک های زندگی که امروزه با بیشتر شدن وابستگی ها و مصرف گرایی میتواند به کمک شما بیاید و برای افراد موفق بسیاری نیز مفید بوده است، مینی‌مالیسم می‌باشد. به صورت خلاصه افراد در این روش تمامی چیزهای اضافه را حذف می کنند و با کم کردن وابستگی ها، به احساس آرامش بیشتری دست می یابند و میتوانند بر روی اهداف اصلی خود تمرکز کنند. ممکن است شما نیز شنیده باشید که مثلا برای مینیمالیسم حتما باید تعداد وسایل مورد استفاده زیر صد عدد باشد و… اما اینطور نیست بلکه شما خودتان باید در مورد این موارد فکر کنید و موارد غیر ضروری زندگی تان را حذف کنید.

موانع مسیر رشد فردی

هروقت در مسیری قدم بگذارید با موانع و مشکلاتی نیز روبرو خواهید شد. اما مهم ترین مسائلی که می توانند جلوی رشد فردی را بگیرند شامل این موارد می شوند:

جاده های پر پیچ و خم، مقصد های زیبایی دارند!

● نداشتن پشت کار

مسیر رشد فردی، جاده ای بی پایان است که هرگز یک فرد به انتهای آن نمیرسد و هرچقدر هم پیش برود موضوعات بسیاری وجود دارند که ممکن است در رابطه با آنها هیچ اطلاعی نداشته باشد. حال در صورتی که فرد اراده و پشت کار لازم را نداشته باشد هرگز نمی تواند در این مسیر گام بردارد و پیشرفت کند. برای شروع نیاز نیست شما هر روز هشت ساعت صرف آموزش یا فعالیت هنری کنید،‌ شما میتوانید با روزانه یک رب الی نیم ساعت هم شروع کنید اما توجه داشته باشید که نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود!‌ در رابطه با اهمیت پایبندی به مسیر افراد زیادی حرف زده اند که از جمله آن می توان به این بیت از سعدی اشاره کرد:

رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

● کمال گرایی

ممکن است دیدن کمال گرایی در میان موانع مسیر کمی عجیب به نظر برسد چرا که تکامل از اهداف اصلی رشد فردی است. اما اگر واقع بینانه نگاه کنید؛ کمال گرایی مشکلی است که ما را از انجام بسیاری از کارها باز می دارد. برای مثال ممکن است افراد زمان زیادی را صرف کنند تا تمامی عواقب یک کار را بسنجد، تمامی مهارت مورد نیاز را یاد گرفته و سپس کسب و کاری را شروع کنند. این درحالی است که شروع سریع تر کسب و کار هرچند ممکن است موجب اشتباهاتی شود اما باعث یادگیری عمیق تر و کسب تجربه نیز می باشد.

● وفاداری به منطقه امن و چهارچوب

در مواقع بسیاری تنها مانعی که سد راه ماست تصویر غلطی است که در ذهنمان وجود دارد. احتمالا شما نیز عده ای را دیده باشید که بدون امتحان کردن یک غذا به این نتیجه رسیده اند که آن را دوست ندارد؛ وفاداری به منطقه امن باعث جلوگیری از تجربیات جدید می شود و بدون بدست آوردن تجربه  نمی توانید نمودار پیشرفت خودتان را رو به بالا نگه دارید.

جمع بندی

برای رشد فردی، اولین کسی که باید از آن کمک بگیرید خودتان هستید. هیچ فرمول مشخصی برای پیشرفت و موفقیت در این زمینه وجود ندارد. همچنین در صورتی که تعریفتان از موفقیت رسیدن به درجات بالای اجتماعی، شهرت یا ثروت و… می‌باشد با نگاه به هدف اصلی زندگی یعنی خوشحال بودن و زندگی کردن (نه تنها زنده بودن) تعریف خود از موفقیت را تغییر دهید و در رابطه با ارزش های خود فکر کنید تا بهترین تصمیمات را در جهت بهبود کیفیت زندگی خود بگیرید، از کمال گرایی و منطقه امن خارج شوید و همین امروز شروع کنید.

نقشه مغزی یا qEEG

نقشه مغزی یا qEEG چیست؟

نقشه مغزی چیست؟

الکتروانسفالوگرافی یا به اختصار EEG به بررسی الگوی الکتریکی سطح جمجمه گفته می‌شود؛ در نقشه مغزی یا qEEG با استفاده از ابزار و نرم افزارهای مختلف، اطلاعات بدست آمده ثبت شده و با داده‌های موجود در بانک اطلاعاتی مقایسه می‌شوند. این مقایسه با اطلاعات افرادی که جنسیت و سن یکسانی دارند انجام می‌شود و با توجه به آن امکان تشخیص نرمال بودن امواج مغزی فراهم می‌شود.

پرکاربردترین مورد استفاده qEEG برای تشخیص اختلال های موضعی

کاربرد نقشه مغزی

نقشه مغزی در واقع ترجمه زبان مغز و تبدیل آن به تصاویر رنگی است! این گزارش شامل شدت امواج مغزی در نقاط مختلف و روابط میان آنهاست؛ همچنین با مقایسه آن، مشخص می‌شود که کدام بخش‌های مغز فعالیت الکتریکی بیشتر یا کمتری دارند.

نقاط ضعف و قدرت مانند تمرکز، میزان هماهنگی ذهن و بدن، بهره هوشی (IQ)، توانایی‌های هنری و ورزشی و… با ارزیابی عملکرد مغز مشخص می‌شوند.

درمان و پیگیری نتایج شیمی درمانی و پرتو درمانی، ترک داروهای روان گردان و غیر مجاز، سندرم های ارگانیکی مغز و… به همراه تجویز داروهای موثر با مناسب‌ترین دوز و کمترین عوارض نیز از مزایای دیگر استفاده از نقشه مغزی است.

همچنین در مواقعی که به موضوعاتی مانند وجود جراحات داخلی مغز، تومورهای مغزی، سکته، حملات قلبی و نارسایی ریه‌ها، صرع، کج کاری و آسیب مغز در اثر سوء مصرف مواد، تغییر در علائم اختلالات هوشیاری مانند کما و حواس پرتی و… شکی وجود داشته باشد، نقشه مغزی راهی موثر برای مطمئن شدن و تجویز درست است.

پرکاربردترین مورد استفاده qEEG نیز برای تشخیص اختلال های موضعی یا کلی مغز می‌باشد. بدین ترتیب میتوان بیماری‌های مغزی-عروقی، افسردگی، صرع، اختلالات یادگیری، AD/HD، تومورهای مغزی، اسکیزوفرنی، آلزایمر، دمانس، آسیب‌های مغزی و… را با دقت بسیار بالا تشخیص داد.

نقشه مغزی چگونه تهیه می‌شود؟

برای تهیه نقشه مغزی به یک مرکز معتبر مراجعه کنید، در آنجا همانند گرفتن نوار مغزی (EEG) کلاه مخصوصی که تعدادی الکترود (عموما ۱۹ عدد) روی آن قرار دارد بر روی سرمراجعه کننده قرار داده و تا حد ممکن ثابت می‌شود. سایز این کلاه با سر مراجعه کننده تعیین می‌شود.

سپس ژل مخصوصی جهت بهبود رسانایی و اتصال الکترودها و جمجه در داخل فضای خالی الکترودها تزریق می‌شود.

نحوه تهیه نقشه مغزی

پس از تنظیم کلاه، آنرا به دستگاه EEG متصل و امواج به مدت تقریبی ۵ دقیقه ثبت می‌شوند و کلاه از سر بیمار برداشته می‌شود. امواج به کمک نرم افزارهای مربوطه تفسیر و متخصص آن نیز امواج مزاحم را حذف و نتیجه را به صورت رنگی در اختیار مراجع قرار می‌دهند.

امواج مغزی هر فرد با ۵ نوع الگوی الکتریکی مختلف

امواج مغزی

امواج مغزی یا Brain Wave هر فرد با ۵ نوع الگوی الکتریکی مختلف در قشر مغز ظاهر شده و از طریق جمجمه قابل دریافت و اندازه گیری هستند. هرکدام از این امواج یک طول موج خاص و یک فرکانس خاص دارند که به ترتیب از بیشترین فرکانس (با کوتاه ترین طول موج) تا کمترین فرکانس (با بالاترین طول موج) دسته بندی می‌شوند.

در بهترین حالت هیچکدام از امواج مغزی شما نباید بیشتر یا کمتر باشند؛ در واقع زیاد بودن هرکدام از امواج باعث بهتر عمل کردن در موضوعی خاص نمی‌شود بلکه مشکلاتی را نیز در پی خواهد داشت. دامنه هر موج مغزی نشان دهنده شدت فعالیت آن است و از بین اعداد -۳ تا ۳ اندازه گیری می‌شود.

هرچقدر داده ها به عدد صفر نزدیک تر شوند، به میانگین نیز نزدیک‌تر هستند. عدد صفر در تصاویر با رنگ سبز نمایش داده می‌شود، در نتیجه یک نقشه مغزی نرمال به صورت سبز رنگ پرینت می‌شود!

خواندن و تفسیر نقشه مغزی

این نمودار نشان می‌دهد که رنگ‌های سبز در نقشه مغزی نشانه سلامت و نرمال بودن فرد هستند. همچنین با افزایش و کاهش امواج به رنگ‌های طیف قرمز و آبی نزدیک‌تر می‌شوند.

نمونه گزارش و نحوه تفسیر نقشه مغزی:

نقشه مغزی گزارشی است که شدت امواج مغزی در نقاط مختلف و رابطه نقاط مختلف مغز را در اختیار ما قرار می‌دهد؛ نتیجه گزارش به صورت پرینت رنگی و با نمرات Z نمایش داده می‌شود. برای مثال Z=+3 سه انحراف استاندارد بالاتر از نمره نرمال، یعنی AZ=0 را نشان می‌دهد. نمره ۰ با رنگ سبز نمایش داده می‌شود و هرچقدر افزایش یابد رنگ به قرمز نزدیک‌تر می‌شود، با پایین آمدن نمره رنگ به سمت آبی افزایش می‌یابد.

نمونه ای از نقشه مغزی

در تصویر بالا که نمونه ای از نقشه مغزی است، با چند بخش مختلف مواجه هستیم که به توضیح آنها می‌پردازیم:

• نام هر یک از فرکانس‌های مغزی در بالای آن نوشته شده است.

• در ردیف اول (Absolute power) شدت هر موج مغزی با توجه به انحراف استاندارد از نرمال بودن، که نتیجه مقایسه اطلاعات فرد مراجعه کننده با داده‌های موجود در پایگاه داده‌های نرم افزارهاست مشاهده می‌شود.

• ردیف دوم (Relative Power) نشان دهنده توان نسبی هر موج نسبت به کل امواج است و آن نیز با رنگ نمایش داده می‌شود.

در قسمت‌های پایین‌تر، روابط مغزی یا Brain Connectivity با خطوط آبی و قرمز نمایش داده می‌شود.

• در این قسمت جهت توصیف روابط مغزی، رنگ قرمز بیان‌گر بیشتر از نرمال بودن روابط و رنگ آبی نیز نشان دهنده کمبود روابط مناطق مغزی از حد نرمال است. ضخامت خط نیز بیانگر نمره Z آنها می‌باشد.

• در صورتی نرمال بودن وضعیت روابط مغزی هیچ خطی کشیده نمی‌شود.

پیش از مراجعه به نکات زیر توجه کنید!

رعایت نکات زیر بیش از انجام نقشه مغزی الزامی است و برای مطمئن شدن از نتیجه گزارش بهتر از تمامی موارد به درستی رعایت شوند.

• قبل از انجام QEEG حداقل دو بار سر خود را با شامپو شسته و از تمیز بودن سر، پیشانی و لاله گوش‌ها اطمینان حاصل کنید. سپس حتما سر خود را خشک کنید!

• از هیچگونه مواد آرایشی و کرم و.. برای پیشانی و حالت دهنده، روغن، اسپری یا نرم کننده و… برای موها استفاده نکنید. همچنین بهتر است از بافتن و بستن موها نیز خودداری کنید.

• همچنین استفاده از زیورآلات مانند گوشواره و… نیز در هنگام نقشه مغزی امکان پذیر نیست. اگر از عینک استفاده می‌کنید آنرا همراه خود داشته باشید اما استفاده از لنز ممکن است موجب ناراحتی شما و در نتیجه مشکلاتی در نتیجه شود.

• اگر دارویی مصرف می‌کنید با پزشک خود مشورت کرده و در صورت امکان ۲۴ ساعت قبل از انجام نقشه مغزی مصرف آن را قطع کنید.

• در صورتی که نقشه مغزی برا کودکان بی قرار تجویز شده باشد و توانایی ثابت نشستن حداقل به مدت ۲۰ دقیقه را نداشته باشند، میتوانند با تجویز پزشک داروی آرامبخش مصرف کنند.

• اگر مجبور به استفاده از دارویی شدید ساعت دقیق و مقدار مصرف شده را به مسئول مربوطه اطلاع دهید تا در پرونده ثبت شود.

• چند ساعت قبل از انجام نقشه مغزی از کشیدن سیگار و مصرف کافئین، چای، الکل و… اجتناب کنید.

• از روز قبل حتما به اندازه کافی استراحت کنید و به مدت نیاز بخوابید. هرگونه استرس، خستگی و بی خوابی میتواند نتایج نقشه مغزی را تغییر دهد!

• به یاد داشته باشید که حتما گوشی موبایل خود را در حالت پرواز قرار دهید یا خاموش کنید زیرا امواج موبایل بر روی دستگاه‌ها و نتیجه نقشه مغزی تاثیر گذار هستند.

هزینه نقشه مغزی

هزینه انجام نقشه مغزی توسط تعرفه‌ای که توسط نظام پزشکی برای خدمات تشخیصی و درمانی تعیین می‌کند محاسبه می‌شود و ممکن است در میان مراکز مختلف هزینه مقداری متفاوت باشد.

تغییر شغل

همه چیز درباره تغییر شغل

تغییر شغل از دید عمومی

احتمالا شما نیز حرف ها و مشاوره های بسیاری را از اطرافیان (اعضای خانواده تا دوستان و…) درباره تغییر شغل شنیده اید که توصیه هایی مانند «هرگز پیش از دوسال تجربه شغل خود را ترک نکن» یا «تغییر شغل باعث پسرفت و عقب افتادن‌تان می شود» و.. دارند. اما پیش از هر تصمیمی در جهت تغییر شغل بهتر است ابتدا خودتان تحقیق های لازم را انجام دهید و سپس برای مشورت سراغ افرادی بروید که منطقی فکر می کنند و نظری بدون جهت گیری به شما ارائه می دهند.

ممکن است شما نیز پس از چند ماه کار کردن در یک جا از شغل خود زده شوید و شوق و اشتیاق لازم برای ادامه را نداشته باشید، در چنین شرایطی مجبور نیستید دوسال آینده را صرف تلف کردن وقت خود کنید چرا که امروز بهترین زمان برای تصمیم گیری و تغییر است. در صورتی که از شغل خود ناراضی هستید و قصد تغییر شغل دارید با خواندن این مقاله می توانید مشکلات را شناسایی کرده و با ایجاد تغییراتی کیفیت زندگی خود را افزایش دهید.

تغییر شغل می تواند با دلایل متنوعی انجام شود

دلایل تغییر شغل چیست؟

دلایل بسیاری هستند که در تصمیم برای تغییر شغل نقش دارند. برای مثال دهه دوم زندگی یعنی سن بیست الی سی سالگی زمانی است که احتمالا نیاز داشته باشیم شغل های مختلف را تست کنیم تا علایق خود را پیدا کنیم. تحت چنین شرایطی مسلما نیاز نیست برای هر شغل سال ها وقت بگذارید بلکه دوره های شش ماهه نیز می تواند دیدی بازتر نسبت به آن شغل به شما بدهد.

اگرچه ممکن است پس از مدت زمانی طولانی تر یا در دهه های دیگر زندگی به فکر تغییر شغل باشید؛ البته که این کار ممکن است ریسک بالایی داشته باشد و باعث ایجاد احساساتی همچون هیجان یا ترس شود اما همیشه یک راه کار منطقی وجود دارد.

اگر شما نیز از شغل خود راضی نیستید، نباید باقی عمرتان را برای کار کردن در محیطی که از آن لذت نمی برید تلف کنید. همیشه برای ایجاد تغییر فرصت دارید اما پیش از هر موضوعی باید به دنبال علت این احساس باشید. ممکن است اتفاق خاصی شما را خشمگین کرده باشد یا از محیط کار، وظایفی که دارید، همکارها یا رِئیس خود ناراضی باشید.

اگر از شغل خود متنفر شوید رویای تغییر مسیر شغلی در ذهن ما پرورش می یابد. اگر رابطه ای خوب با همکارها و رئیس خود ندارید یا نمی توانید محیط شرکت یا محل کار خود را تحمل کنید احتمالا نیازی به تغییر شغل ندارید. اما اگر همه چیز طبیعی است و با وجود حقوق مناسب، همکارهای خوب یا برخی مشکلات جزئی و قابل حل از رسیدن صبح شنبه وحشیت می کنید یا دوست ندارید به سرکار بروید احتمالا از حرفه خود راضی نیستید.

بهتر است زمانی را به پیدا کردن مشکلات اختصاص دهید و ببینید بدون تغییر شغل می توانید آنها را حل کنید؟ یا چه انتظاراتی از شغل خود دارید که درحال حاضر براورده نمی شود؟ برخی از نشانه ها و دلایل نیاز به تغییر شغل عبارتند از:

۱. عدم وجود چالش های جدید

یکی از مهم ترین پیش نیازهای پیشرفت و یادگیری ایجاد چالش های جدید و نیاز به حل مسائل می باشد. تحقیقات نشان می دهد رضایت بخش ترین شغل ها آنهایی هستند که ذهن افراد را برای یادگیری بازتر و کنجکاوتر می کند و بدین ترتیب باعث بیشتر شدن خلاقیت،‌ پیشرفت،‌ افزایش کیفیت زندگی و رضایت شغلی می شود.

یک شغل مناسب به اندازه کافی چالش برانگیز و لذت بخش است

پس اگر شما نیز زمان زیادی را در محیط کاری خود بیکار هستید یا هرروز کارهایی را انجام می دهید که با روز قبل هیچ تفاوتی ندارد، به مرور از این شغل خسته خواهید شد و بهتر است به فکر یک تغییر خوب باشید.

۲. عملکرد ضعیف یا بهره وری پایین

وقتی شما زمان زیادی را بدون انجام فعالیت خاصی در محیط کار خود سپری کنید یا همه چیز مربوط به شغل خود را یاد گرفته باشید، ممکن است شغلتان خسته کننده به نظر برسد. در چنین شرایطی بهره وری افراد پایین می آید چرا که آنها قادر به استفاده از تمامی پتانسیل خود نیستند.

۳. حس کم ارزش بودن

ممکن است در ابتدای مسیر تصوری عالی و محشر از حرفه خود داشته باشید اما در اوج کار بفهمید که این کار شما را راضی نمی کند. اگر با کارفرمای خود مشکل دارید یا نمی توانید از تمامی پتانسیل و توانایی های خود استفاده کنید، چالش جدیدی در شغل کنونی تان وجود ندارد و… ممکن است با احساس کم ارزش بودن یا مفید نبودن مواجه شوید.

۴. کار کردن صرفا با اهداف مادی

اگرچه یکی از مهم ترین اهداف از کار کردن کسب درامد و دریافت حقوق و مزایا می باشد اما اگر شما تنها با دلیل حقوق خوب مشغول به انجام کاری هستید ممکن است در آینده از آن دل زده شوید. تحقیقات نشان می دهد میزان درامد تنها تا حدودی در ایجاد احساس شادی و خوشبختی تاثیر گذار است. پس رضایت شغلی از میزان درامد اهمیت بیشتری دارد و در چنین شرایطی به این توجه کنید در صورتی که به سمت علایق خود گام بردارید و در مسیر دلخواه تان باشید چقدر بیشتر از زندگی لذت خواهید برد و تا چه اندازه به موفقیت و نوآوری نزدیک تر می شوید؟

۵. مشکل با کارفرما

در صورت مشکل با کارفرما بهتر است محیط کار یا شغل خود را تغییر دهید

مشکل با کارفرما، سرپرست یا رئیس‌تان در محیط کاری می تواند باعث بروز احساسات ناخوشایندی شود. در صورتی که با کارفرمای خود مشکلات شدیدی دارید که قابل حل کردن نیستند یا از کار کردن در آن محیط برایتان لذت بخش نیست شاید بهتر باشد به یک مکان جدید برای کار کردن بروید یا گزینه های تغییر شغل را بررسی کنید.

۶. داشتن اولویت های جدید

هیچکدام از ما نسبت به آینده آگاه نیست پس احتمال تغییر شغل منطقی است

هیچکدام از ما نسبت به آینده آگاه نیستیم؛ این بدین معنی است که احتمال به وجود آمدن اولویت های جدید یا تغییر اولویت ها پس از گذشت مدتی وجود دارد. ممکن است قصد ازدواج یا مهاجرت داشته باشید یا حتی بچه دار شوید و خیلی از دلایل دیگر که در صورت مواجه شدن با هرکدام از آنها شاید گزینه تغییر شغل برای بهبود کیفیت و شرایط زندگی موثر باشد.

۷. دنبال کردن علایق

جهانی که در آن زندگی میکنیم بسیار گسترده و غنی از دانش یا علوم مختلف می باشد. بسیاری از ما در کودکی رویاهای جاه طلبانه بسیاری داریم و دوست داریم علایق خود را دنبال کنیم. با این حال ممکن است با بیشتر شدن سن انتخاب های خود را عقلانی تر و منطقی تر کنیم اما این اتفاق همیشه باعث شادی نمی شود و تصمیم درستی نیست.

تحقیقات نشان می دهد افراد در شغل های مورد علاقه خود بهتر عمل می کنند

دنبال کردن علایق قدیمی یا جدید یکی از مهم ترین دلایلی است که می توانید با تغییر شغل به آن برسید.

۸. ایجاد مشکلات فیزیکی

کاری که درحال انجام آن هستید چه مقدار فشار فیزیکی روی شما ایجاد می کند؟‌ آیا از زمانی که شروع به کار کردن کرده اید احساس پیری می کنید؟ یا خطرها و ریسک های بسیاری را باید انجام دهید؟

اینکه حقوق و مزایای عالی داشته باشید شگفت انگیز است اما باید با خودتان فکر کنید که این کار ارزش آسیب هایش را دارد یا خیر. اگر به هیجان کار کردن در محیط های خطرناک عادت کرده اید و فکر می کنید با رعایت ایمنی مشکلی برایتان پیش نمی آید می توانید به کارتان ادامه دهید اما اگر شغل فعلی‌تان به شما صدمه میزند بهتر است به فکر تغییر آن باشید.

۹. ایجاد مشکلات روانی

سلامت روان از دیگر نکات مهمی است که در طول زندگی باید به آن اهمیت دهید. چالش ها و استرس بیش از حد در محیط کاری می تواند با تحت فشار قرار دادن افراد به بروز مشکلات روانی ختم شود. این مشکلات می تواند در قالب های مختلفی از پرخاشگری تا افسردگی متفاوت باشد.

درگیری در موقعیت کاری یا شغل نامناسب می تواند باعث افسردگی شود

از دیگر ضررهای کار کردن در این محیط ها می توان به گرفتگی عضلات، مشکلات خواب، عدم تمرکز و اضطراب اشاره کرد.

پیامدهای تغییر شغل و واکنش اطرافیان

اگر از تصمیم خود برای تغییر شغل مطمئن شده اید احتمالا می خواهید آن را با نزدیکان خود به اشتراک بگذارید اما احتمال زیادی وجود دارد که آنها از تصمیم شما استقبال نکنند چرا که بسیاری از مردم ترسی پنهان از تغییر دارند. برخی از واکنش های منفی که ممکن است با آن روبرو شوید عبارتند از:

• این یک تصمیم غیر منطقی است

ترس از تغییر به نوعی در تمامی ما وجود دارد. افراد سعی می کنند با شناخت خود از دنیای اطراف با ایجاد منطقه امن، زندگی خود را حفظ کنند. چنین باوری باعث می شود فارغ از درست یا غلط بودن تصمیم ها، به آنها پایبند باشید و در عین حال تصوری از شادی و رضایت بسازید. اما ایجاد تغییر در صورتی که با برنامه و درست پیش برود صد درصد بهتر خواهد بود. چرا که  اگر از تغییر کردن نترسید در صورت نارضایتی از وضعیت آینده نیز دوباره آن را اصلاح می کنید!

توجه کنید که تغییر عقیده بحثی کاملا منطقی و عملی است. برای مثال به جواب سوال «می خواهی در آینده چه کاره شوی؟» هنگامی که کودک بودید فکر کنید؛ احتمالا شما نیز کاری متفاوت تر نسبت به پاسخ آن روز ها را انتخاب کرده اید.

• برای تغییر شغل دیر شده است

چه کسی از آینده و مدت زمانی که در اختیار داریم خبر دارد؟! در حقیقت هیچکس نمی تواند زمان درستی برای تغییر شغل تعیین کند بلکه تنها خود شما با سنجیدن تمامی جوانب می توانید با ایجاد تغییرات با مراحل مختلف و برنامه ریزی به رویاهای خود برسید.